มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | convict | (vi) ได้รับการพิสูจน์ว่ามีความผิดจริง | | convict | (n) นักโทษ, See also: ผู้ที่ถูกตัดสินว่ามีความผิด, Syn. con, jailbird, inmate | | convict | (vt) พิสูจน์ว่ามีความผิด, Syn. find guilty, prove guilty | | convict of | (phrv) ประกาศว่ามีความผิดฐาน, See also: มีความผิดในเรื่อง | | convict of | (phrv) ทำให้เชื่อในเรื่อง, See also: โน้มน้าวให้เชื่อในเรื่อง การทำผิด, Syn. convince of | | conviction | (n) การพิสูจน์ว่ากระทำผิด | | conviction | (n) ความเชื่อมั่น, See also: ความเชื่ออย่างแรงกล้า, Syn. article of faith, strong belief |
| |
| | convict | (คอน'วิคทฺ) { convicted, convicting, convicts } n. ผู้ที่ถูกตัดสินว่ากระทำผิด, นักโทษ vt. (คัน วิคทฺ') พิสูจน์แล้วว่ากระทำผิด, ตัดสินว่าได้กระทำผิด, ทำให้รู้ว่ามีความผิดหรือมีโทษ, See also: convictable adj. ดู convictible adj. convictive adj. ดูconv | | conviction | (คันวิค'เชิน) n. การลงโทษ, การตัดสินว่ากระทำผิด, ภาวะที่ถูกตัดสินว่ากระทำผิด, ความมั่นใจ, ความเชื่อมั่นใจ, Syn. faith, Ant. unbelief |
| | convict | (n) นักโทษ | | convict | (vt) ลงโทษ, ตัดสินว่าผิด | | conviction | (n) ความมั่นใจ, ความเชื่อมั่น, ความแน่ใจ, การลงโทษ, การตัดสินว่าผิด |
| | convict | ๑. ผู้ต้องโทษ๒. นักโทษ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] | | convict | ๑. ผู้ต้องโทษ, นักโทษ๒. พิพากษาลงโทษ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] | | convict labour | แรงงานนักโทษ [ ดู prison labour ] [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] | | convict labour | แรงงานนักโทษ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] | | conviction | การพิพากษาลงโทษ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| | | | | | ผู้ต้องโทษ | (n) convict, Example: การส่งลายนิ้วมือไปตรวจที่กองทะเบียนกรมตำรวจ ก็เพื่อดูว่าคนผู้นั้นเคยเป็นผู้ต้องโทษหรือมีคดีอื่นติดตัวหรือไม่, Count Unit: คน, Thai Definition: ผู้ถูกตัดสินให้ลงโทษในคดีอาญา | | ทิฐิ | (n) conviction, See also: pride, stubbornness, obstinacy, Syn. ความถือดี, ความเย่อหยิ่ง, ความทระนง, ความอวดดื้อถือดี, Example: เขาเป็นคนแข็งกร้าว ไม่ยอมลดทิฐิของตน, Notes: (บาลี/สันสกฤต) | | การโน้มน้าว | (n) influence, See also: conviction, persuasion, inducement, Syn. การชักจูง, Example: สิ่งที่ผู้วางโปรแกรมการอบรมพึงระลึกไว้ คือ การโน้มน้าวจิตใจให้ผู้ใช้ระบบมีความเต็มใจที่จะยอมใช้ระบบใหม่, Thai Definition: การชักชวนให้เห็นดีเห็นงามหรือให้โอนอ่อนตาม | | นักโทษ | (n) prisoner, See also: convict, captive, culprit, inmate, jailbird, Syn. คนโทษ, ผู้ต้องขัง, คนคุก, Example: บัญชาเป็นนักโทษอุกฉกรรจ์ที่ถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต, Count Unit: คน, Thai Definition: บุคคลซึ่งถูกลงโทษจำคุก |
| | พิพากษาลงโทษ | [phiphāksā longthōt] (v, exp) EN: convict | | โทษฐาน... | [thōt thān …] (n, exp) EN: conviction for … | | โทษฐานฉ้อโกง | [thōt thān chøkōng] (n, exp) EN: conviction for fraud | | โทษฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา | [thōt thān khā khon tāi dōi jēttanā] (n, exp) EN: conviction for homicid | | โทษฐานข่มขืนกระทำชำเรา | [thōt thān khomkheūn krathamchamrao] (n, exp) EN: conviction for rape | | โทษฐานลักทรัพย์ | [thōt thān lak sap] (n, exp) EN: conviction for larceny | | โทษฐานหมิ่นประมาท | [thōt thān minpramāt] (n, exp) EN: conviction for slander | | โทษฐานปล้นทรัพย์ | [thōt thān plon sap] (n, exp) EN: conviction for robbery | | อุปาทาน | [upāthān] (n) EN: conviction ; prejudice ; bias ; partiality ; preconceived notion ; fixed idea FR: préjugé [ m ] ; idée préconçue [ f ] ; conviction [ f ] |
| | | | convict | (n) a person serving a sentence in a jail or prison, Syn. con, yardbird, inmate, yard bird | | convict | (n) a person who has been convicted of a criminal offense | | convict | (v) find or declare guilty, Ant. acquit | | conviction | (n) an unshakable belief in something without need for proof or evidence, Syn. strong belief, article of faith | | conviction | (n) (criminal law) a final judgment of guilty in a criminal case and the punishment that is imposed, Syn. sentence, judgment of conviction, condemnation, Ant. acquittal |
| | Convict | p. a. [ L. convictus, p. p. of convincere to convict, prove. See Convice. ] Proved or found guilty; convicted. [ Obs. ] Shak. [ 1913 Webster ] Convict by flight, and rebel to all law. Milton. [ 1913 Webster ] | | Convict | n. 1. A person proved guilty of a crime alleged against him; one legally convicted or sentenced to punishment for some crime. [ 1913 Webster ] 2. A criminal sentenced to penal servitude. Syn. -- Malefactor; culprit; felon; criminal. [ 1913 Webster ] | | Convict | v. t. [ imp. & p. p. Convicted; p. pr. & vb. n. Convicting. ] 1. To prove or find guilty of an offense or crime charged; to pronounce guilty, as by legal decision, or by one's conscience. [ 1913 Webster ] He [ Baxter ] . . . had been convicted by a jury. Macaulay. [ 1913 Webster ] They which heard it, being convicted by their own conscience, went out one by one. John viii. 9. [ 1913 Webster ] 2. To prove or show to be false; to confute; to refute. [ Obs. ] Sir T. Browne. [ 1913 Webster ] 3. To demonstrate by proof or evidence; to prove. [ 1913 Webster ] Imagining that these proofs will convict a testament, to have that in it which other men can nowhere by reading find. Hooker. [ 1913 Webster ] 4. To defeat; to doom to destruction. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] A whole armado of convicted sail. Shak. Syn. -- To confute; defect; convince; confound. [ 1913 Webster ] | | convictfish | n. a type of greenling (Oxylebius pictus) with a whitish body marked with black bands.
Syn. -- painted greenling, Oxylebius pictus. [ WordNet 1.5 ] | | Convictible | a. Capable of being convicted. [ R. ] Ash. [ 1913 Webster ] | | Conviction | n. [ L. convictio proof: cf. F. conviction conviction (in sense 3 & 4). See Convict, Convince. ] 1. The act of convicting; the act of proving, finding, or adjudging, guilty of an offense. [ 1913 Webster ] The greater certainty of conviction and the greater certainty of punishment. Hallam. [ 1913 Webster ] 2. (Law) A judgment of condemnation entered by a court having jurisdiction; the act or process of finding guilty, or the state of being found guilty of any crime by a legal tribunal. [ 1913 Webster ] Conviction may accrue two ways. Blackstone. [ 1913 Webster ] 3. The act of convincing of error, or of compelling the admission of a truth; confutation. [ 1913 Webster ] For all his tedious talk is but vain boast,
Or subtle shifts conviction to evade. Milton. [ 1913 Webster ] 4. The state of being convinced or convicted; strong persuasion or belief; especially, the state of being convicted of sin, or by one's conscience. [ 1913 Webster ] To call good evil, and evil good, against the conviction of their own consciences. Swift. [ 1913 Webster ] And did you presently fall under the power of this conviction? Bunyan. Syn. -- Conviction; persuasion. -- Conviction respects soley matters of belief or faith; persuasion respects matters of belief or practice. Conviction respects our most important duties; persuasion is frequently applied to matters of indifference. Crabb. -- Conviction is the result of the [ operation of the ] understanding; persuasion, of the will. Conviction is a necessity of the mind, persuasion an acquiescence of the inclination. C. J. Smith. -- Persuasion often induces men to act in opposition to their conviction of duty. [ 1913 Webster ] | | Convictism | n. The policy or practice of transporting convicts to penal settlements. “The evils of convictism.” W. Howitt. [ 1913 Webster ] | | Convictive | a. Convincing. [ R. ] [ 1913 Webster ] The best and most convictive argument. Glanwill. -- Con*vict"ive*ly, adv. -- Con*vict"ive*ness, n. [ 1913 Webster ] |
| | | 確信 | [かくしん, kakushin] (n, vs) conviction; belief; confidence; (P) #9,839 [Add to Longdo] | | 信念 | [しんねん, shinnen] (n, vs, adj-no) belief; faith; conviction; (P) #12,042 [Add to Longdo] | | コンヴィクトサージャンフィッシュ;コンヴィクト・サージャンフィッシュ | [konvikutosa-janfisshu ; konvikuto . sa-janfisshu] (n) convict surgeonfish (Acanthurus triostegus, species of the Indo-Pacific); convict tang; manini [Add to Longdo] | | 押送 | [おうそう, ousou] (n, vs) transferring (a convict to a different prison); escort [Add to Longdo] | | 既決囚 | [きけつしゅう, kiketsushuu] (n) (See 未決囚) a convict; convicted prisoner [Add to Longdo] | | 刑余 | [けいよ, keiyo] (n) previous conviction [Add to Longdo] | | 刑余の人 | [けいよのひと, keiyonohito] (n) ex-convict [Add to Longdo] | | 刑余者 | [けいよしゃ, keiyosha] (n) ex-convict [Add to Longdo] | | 縞剥 | [しまはぎ;シマハギ, shimahagi ; shimahagi] (n) (uk) (See コンヴィクトサージャンフィッシュ) convict surgeonfish (Acanthurus triostegus, species of the Indo-Pacific); convict tang; manini [Add to Longdo] | | 受刑者 | [じゅけいしゃ, jukeisha] (n) prisoner; convict [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
