| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -fabler-, *fabler* |
| (เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา -fabler- มีน้อย ระบบจึงเลือกคำใหม่ให้โดยอัตโนมัติ: fable) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | Fabler | n. A writer of fables; a fabulist; a dealer in untruths or falsehoods. Bp. Hall. [ 1913 Webster ] | | Fable | n. [ F., fr. L. fabula, fr. fari to speak, say. See Ban, and cf. Fabulous, Fame. ] 1. A Feigned story or tale, intended to instruct or amuse; a fictitious narration intended to enforce some useful truth or precept; an apologue. See the Note under Apologue. [ 1913 Webster ] Jotham's fable of the trees is the oldest extant. Addison. [ 1913 Webster ] A fable may have talking animals anthropomorphically cast as humans representing different character types, sometimes illustrating some moral principle; as, Aesop's Fables. [ PJC ] 2. The plot, story, or connected series of events, forming the subject of an epic or dramatic poem. [ 1913 Webster ] The moral is the first business of the poet; this being formed, he contrives such a design or fable as may be most suitable to the moral. Dryden. [ 1913 Webster ] 3. Any story told to excite wonder; common talk; the theme of talk. “Old wives' fables. ” 1 Tim. iv. 7. [ 1913 Webster ] We grew
The fable of the city where we dwelt. Tennyson. [ 1913 Webster ] 4. Fiction; untruth; falsehood. [ 1913 Webster ] It would look like a fable to report that this gentleman gives away a great fortune by secret methods. Addison. [ 1913 Webster ] | | Fable | v. i. [ imp. & p. p. Fabled p. pr. & vb. n. Fabling ] To compose fables; hence, to write or speak fiction ; to write or utter what is not true. “He Fables not.” Shak. [ 1913 Webster ] Vain now the tales which fabling poets tell. Prior. [ 1913 Webster ] He fables, yet speaks truth. M. Arnold. [ 1913 Webster ] | | Fable | v. t. To feign; to invent; to devise, and speak of, as true or real; to tell of falsely. [ 1913 Webster ] The hell thou fablest. Milton. [ 1913 Webster ] |
| |
| | | fable | (เฟ'เบิล) n. นิทานสั้น, นิทาน, ชาดก, ความเท็จ v. เล่านิทาน, โกหก., See also: fabler n. | | fabled | (เฟ' เบิลดฺ) adj. ซึ่งไม่มีตัวตน, เกี่ยวกับนิทาน | | affable | (แอฟ' ฟะเบิล) adj. เป็นมิตร, ง่าย , กรุณา |
| | fable | (n) นิทาน, นิยาย, ชาดก, เรื่องโกหก, ความเท็จ | | fable | (vi, vt) เล่านิทาน, เล่านิยาย, พูดโกหก, พูดเท็จ, ปั้นน้ำเป็นตัว, แต่งเรื่องขึ้น | | affable | (adj) อ่อนโยน, น่ารัก, สุภาพ | | ineffable | (adj) สุดจะพรรณนา, เหลือที่จะกล่าว |
| | | Fable | นิทานคติธรรม, Example: นิทานอีสป มีต้นกำเนิดอยู่ที่อาณาจักรกรีกโบราณ ซึ่งเจ้าของเรื่องเล่าอันสุดแสนสนุกไม่ใช่นักปราชญ์แต่เป็นทาสที่ไร้การ ศึกษาแต่เปี่ยมไปด้วยเชาวน์ปัญญาต่างหากและชื่อของเขาคือ อีสป ซึ่งเป็นที่มาของชื่อนิทานอีสปนั่นเอง <p>อีสปเป็นชายผิวสีชาวแอฟริกาที่มีชีวิตอยู่ในนครรัฐกรีกและต้องการทำมาหากิน โดยการขายตัวเป็นทาส แต่โชคร้ายที่รูปร่างหน้าตาของเขาไม่เป็นที่ต้องการของตลาดแรงงานที่พิจารณา คนที่มีความสามารถด้านการต่อสู้เป็นหลัก แต่พระเจ้ากลับประทานมันสมองอันเลอเลิศให้แก่อีสปเป็นการตอบแทน เขาจึงหันมาใช้สติปัญญาในการหาเลี้ยงชีพแทนการใช้กำลัง สุดท้ายแล้วอีสปก็สามารถเอาชนะใจคนกรีกได้ ด้วยการเล่าเรื่องธรรมดาๆ แต่สอดแทรกด้วยปรัชญา แง่คิด และคติสอนใจต่างๆ ซึ่งเมื่อใครได้ฟังก็สามารถเข้าใจได้ง่ายๆ อีกทั้งยังนำคติสอนใจที่ได้รับไปประยุกต์ใช้กับการดำเนินชีวิตประจำวันของ ตัวเองได้ด้วย <p>ลักษณะเด่นอีกอย่งหนึ่งของเรื่องราวจากอีสปก็คือ เขาจะใช้ตัวละครที่เป็นสิงสาราสัตว์ทั่วไป เช่น หมาป่ากับลูกแกะ, สุนัขกับเงา, ราชสีห์กับหนู หรือ สุนัขจิ้งจอกกับกา เป็นต้น [บรรณารักษ์และสารสนเทศศาสตร์] | | Fables | นิทานสอนใจ [TU Subject Heading] | | Fables, Chinese | นิทานสอนใจจีน [TU Subject Heading] | | Fables, Thai | นิทานสอนใจไทย [TU Subject Heading] |
| | | | ใจดี | [jaidī] (adj) EN: kind ; nice ; good-hearted ; generous ; benevolent ; kindhearted = kind-hearted ; good-natured ; benign FR: bon ; gentil ; charitable ; généreux ; aimable ; doux ; qui a du coeur ; au coeur généreux ; brave ; amène ; affable ; plaisant | | คตินิยาย | [khati niyāi] (n) EN: allegory ; parable ; fable FR: allégorie [ f ] ; parabole [ f ] | | นิทาน | [nithān] (n) EN: tale ; story ; yarn ; fable FR: histoire [ f ] ; récit [ m ] ; fable [ f ] ; conte [ m ] ; anecdote [ f ] | | นิทานอีสป | [nithān Īsop] (n, exp) FR: fables d'Ésope [ f ] | | นิทานปรัมปรา | [nithān paramparā] (n, exp) EN: myth ; legend ; fable FR: vieux conte [ m ] | | นิยาย | [niyāi] (n) EN: myth ; tale ; story ; fiction ; fable ; fairy fable FR: mythe [ m ] ; légende [ f ] ; histoire [ f ] ; récit [ m ] ; conte [ m ] ; fable [ f ] | | อ่อนโยน | [ønyōn] (adj) EN: gentle ; tender ; soft FR: courtois ; affable |
| | | | | Fable | n. [ F., fr. L. fabula, fr. fari to speak, say. See Ban, and cf. Fabulous, Fame. ] 1. A Feigned story or tale, intended to instruct or amuse; a fictitious narration intended to enforce some useful truth or precept; an apologue. See the Note under Apologue. [ 1913 Webster ] Jotham's fable of the trees is the oldest extant. Addison. [ 1913 Webster ] A fable may have talking animals anthropomorphically cast as humans representing different character types, sometimes illustrating some moral principle; as, Aesop's Fables. [ PJC ] 2. The plot, story, or connected series of events, forming the subject of an epic or dramatic poem. [ 1913 Webster ] The moral is the first business of the poet; this being formed, he contrives such a design or fable as may be most suitable to the moral. Dryden. [ 1913 Webster ] 3. Any story told to excite wonder; common talk; the theme of talk. “Old wives' fables. ” 1 Tim. iv. 7. [ 1913 Webster ] We grew
The fable of the city where we dwelt. Tennyson. [ 1913 Webster ] 4. Fiction; untruth; falsehood. [ 1913 Webster ] It would look like a fable to report that this gentleman gives away a great fortune by secret methods. Addison. [ 1913 Webster ] | | Fable | v. i. [ imp. & p. p. Fabled p. pr. & vb. n. Fabling ] To compose fables; hence, to write or speak fiction ; to write or utter what is not true. “He Fables not.” Shak. [ 1913 Webster ] Vain now the tales which fabling poets tell. Prior. [ 1913 Webster ] He fables, yet speaks truth. M. Arnold. [ 1913 Webster ] | | Fable | v. t. To feign; to invent; to devise, and speak of, as true or real; to tell of falsely. [ 1913 Webster ] The hell thou fablest. Milton. [ 1913 Webster ] | | Fabler | n. A writer of fables; a fabulist; a dealer in untruths or falsehoods. Bp. Hall. [ 1913 Webster ] |
| | | 例え(P);譬え;喩え | [たとえ, tatoe] (n) (1) (esp. 例え) example; (2) (esp. 譬え, 喩え) simile; metaphor; allegory; fable; parable; (P) #11,907 [Add to Longdo] | | イソップ童話 | [イソップどうわ, isoppu douwa] (n) Aesop's Fables [Add to Longdo] | | イソップ物語 | [イソップものがたり, isoppu monogatari] (n) Aesop's Fables [Add to Longdo] | | ファブレス | [faburesu] (n) fabless (wasei [Add to Longdo] | | フェーブル | [fe-buru] (n) fable [Add to Longdo] | | 愛想のいい;愛想のよい;愛想の良い | [あいそのいい(愛想のいい;愛想の良い);あいそのよい(愛想のよい;愛想の良い), aisonoii ( aisou noii ; aisou no yoi ); aisonoyoi ( aisou noyoi ; aisou no yoi )] (adj-i) affable; amiable; sociable; agreeable [Add to Longdo] | | 伊曾保物語 | [いそほものがたり, isohomonogatari] (n) Aesop's Fables (published initially by the Jesuits in 1593) [Add to Longdo] | | 飲みやすい;飲み易い | [のみやすい, nomiyasui] (adj-i) easy to drink; easy to swallow; quaffable [Add to Longdo] | | 温雅 | [おんが, onga] (adj-na, n) graceful; affable [Add to Longdo] | | 火中の栗を拾う | [かちゅうのくりをひろう, kachuunokuriwohirou] (exp, v5u) (id) (orig. from the fable The Monkey and the Cat by Jean de La Fontaine) to take a risk for someone; to endanger oneself for someone; to gather chestnuts from a fire [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
