มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ substantive | (n) คำนาม, See also: คำที่ใช้เป็นคำนาม, Syn. common noun, proper noun | substantive | (adj) สำคัญ, See also: มีสาระสำคัญ, มีความสำคัญ, Syn. essential, important | substantive | (adj) เกี่ยวกับคำนาม, See also: ทำหน้าที่เป็นคำนาม, Syn. nominal | substantive | (adj) แสดงการมีอยู่ (ไวยากรณ์) | substantive | (adj) อิสระ, See also: เป็นอิสระ, ไม่ขึ้นกับใคร, Syn. independent | substantive | (adj) มากมาย, See also: ยิ่งใหญ่, Syn. ample, large, significant | substantive | (adj) ย้อมสีติดโดยไม่ต้องผสมสารช่วย |
| substantive | (ซับสแทน'ทิฟว) n., adj. (เกี่ยวกับ) คำนาม, สรรพนาม, ถ้อยคำที่ใช้แทนคำนาม, อิสระ, มีการอยู่อย่างอิสระ, สำคัญ, แท้จริง, ธาตุแท้, มีแก่นสาร, มากมาย, ยิ่งใหญ่, (สีย้อม) ย้อมสีได้โดยไม่ต้องมีตัวเสริม., See also: substantival adj. substantiveness n. |
|
| | | | | | | | Substantive | a. [ L. substantivus: cf. F. substantif. ] 1. Betokening or expressing existence; as, the substantive verb, that is, the verb to be. [ 1913 Webster ] 2. Depending on itself; independent. [ 1913 Webster ] He considered how sufficient and substantive this land was to maintain itself without any aid of the foreigner. Bacon. [ 1913 Webster ] 3. Enduring; solid; firm; substantial. [ 1913 Webster ] Strength and magnitude are qualities which impress the imagination in a powerful and substantive manner. Hazlitt. [ 1913 Webster ] 4. Pertaining to, or constituting, the essential part or principles; as, the law substantive. [ 1913 Webster ] Noun substantive (Gram.), a noun which designates an object, material or immaterial; a substantive. -- Substantive color, one which communicates its color without the aid of a mordant or base; -- opposed to adjective color. [ 1913 Webster ]
| Substantive | n. [ Cf. F. substantif. ] (Gram.) A noun or name; the part of speech which designates something that exists, or some object of thought, either material or immaterial; as, the words man, horse, city, goodness, excellence, are substantives. [ 1913 Webster ] | Substantive | v. t. To substantivize. [ R. ] Cudworth. [ 1913 Webster ] | Substantively | adv. 1. In a substantive manner; in substance; essentially. [ 1913 Webster ] 2. (Gram.) As a substantive, name, or noun; as, an adjective may be used substantively. [ 1913 Webster ] | Substantiveness | n. The quality or state of being substantive. [ 1913 Webster ] |
| | | 量的 | [りょうてき, ryouteki] (adj-na, n) substantively; (P) #9,675 [Add to Longdo] | それからというもの | [sorekaratoiumono] (exp) after that (a substantive change occurred) [Add to Longdo] | 自立語 | [じりつご, jiritsugo] (n) independent (freestanding) word; substantive [Add to Longdo] | 実体法 | [じったいほう, jittaihou] (n) (See 手続法) substantive law [Add to Longdo] | 実名詞 | [じつめいし, jitsumeishi] (n) { ling } noun substantive [Add to Longdo] | 準体言 | [じゅんたいげん, juntaigen] (n) { ling } secondary substantive (inflectable word or phrase that acts as an uninflectable within a sentence) [Add to Longdo] | 名詞相当語句 | [めいしそうとうごく, meishisoutougoku] (n) noun equivalent (noun, pronoun, gerund, etc.); substantive [Add to Longdo] | 名詞的形容詞 | [めいしてきけいようし, meishitekikeiyoushi] (n) { ling } substantive adjective [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |