despond | (n) ความสิ้นหวัง, See also: ความเศร้าโศก, การหมดกำลังใจ, Syn. hopelessness, despair |
despond | (vi) รู้สึกท้อแท้, See also: สิ้นหวัง, หมดกำลังใจ, Syn. be dejected, lose heart |
despondent | (adj) อย่างหมดหวัง, See also: หมดกำลังใจ, สิ้นหวัง, Syn. sad, melancholy, disconsolate, hopeless, Ant. hopeful, optimistic |
despondency | (n) ความหมดหวัง, See also: ความหมดกำลังใจ, ความสิ้นหวัง, การไร้ความสุข, Syn. discouragement, Ant. hopefulness, cheerfulness |
despond | (ดิสพอนดฺ') vt. เศร้าโศกเนื่องจากความหมดหวังหรือหมดกำลังใจ, See also: desponder n., Syn. despair |
despondence | (ดิสพอน'เดินซี, -เดินซฺ) n. ความหดหู่ใจ, ความท้อแท้, Syn. dejection, Ant. cheedrfulness |
despondency | (ดิสพอน'เดินซี, -เดินซฺ) n. ความหดหู่ใจ, ความท้อแท้, Syn. dejection, Ant. cheedrfulness |
despondent | (ดิสพอน'เดินทฺ) adj. หมดหวัง, ท้อแท้ใจ, หดหู่ใจ, Syn. depressed |
despond | (vi) ทุกข์ใจ, เสียใจ, สลดใจ, หดหู่ใจ, เศร้าโศก |
despondence | (n) ความเสียใจ, ความสลดใจ, ความหดหู่ใจ, ความเศร้าโศก |
despondent | (adj) เศร้าใจ, สลดใจ, สิ้นหวัง, ท้อแท้, หมดกำลังใจ, หดหู่ใจ |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
despondently | [dih-spon-duhnt] (adv) ซึ่งหมดหวัง, ซึ่งท้อแท้, See also: downhearted, melancholy, blue, hopeless, A. happy, hopeful, Syn. disheartened |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
สิ้นคิด | (v) despair, See also: despond, Example: การสูญเสียทางการงานและการเงิน ทำให้คนเครียดและสิ้นคิดมากขึ้น, Thai Definition: หมดหนทางหรือหมดปัญญาที่จะแก้ไขได้ |
เสียกำลังใจ | (v) despond, See also: droop, Syn. ท้อแท้ใจ, Example: หากเจ้านายคอรัปชั่นร่วมกับลูกน้องคนสนิท ข้าราชการที่สุจริตจะยิ่งเสียกำลังใจมากขึ้น |
ความขุ่นมัว | (n) despondency, See also: turbidness, muddle, frustration, dullness, Syn. ความมัวหมอง |
ละเหี่ย | [lahīa] (v) EN: feel weary ; feel tired ; feel weak ; feel exhausted ; languish ; lose heart ; be despondent |
หมองใจ | [møngjai] (v) EN: be gloomy ; be blue ; be downcast ; be downhearted ; be despondent ; be depressed ; be in sorrow ; be hurt FR: être chagriné ; être attristé ; être peiné |
เหนื่อยใจ | [neūay-jai] (v, exp) EN: be downhearted ; be depressed ; be disheartened ; be despondent ; be downcast ; be discouraged ; be dispirited ; be mentally tired FR: être déprimé ; être découragé ; souffrir de fatigue mentale |
หงอย | [ngøi] (adj) EN: downcast ; despondent FR: déprimé ; démoralisé |
เสียกำลังใจ | [sīa kamlangjai] (v, exp) EN: despond ; droop ; be discouraged FR: être découragé |
ท้อ | [thø] (v) EN: lose heart ; be discouraged ; be daunted ; be in low spirits ; be downhearted ; be dejected ; be despondent FR: se décourager |
despondent | |
despondency |
despondent | |
despondency | |
despondently |
despond | (v) lose confidence or hope; become dejected |
despondency | (n) feeling downcast and disheartened and hopeless, Syn. disconsolateness, despondence, heartsickness |
despondent | (adj) without or almost without hope, Syn. heartsick |
Despond | n. Despondency. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] The slough of despond. Bunyan. [ 1913 Webster ] |
despond | v. i. I should despair, or at least despond. Scott's Letters. [ 1913 Webster ] Others depress their own minds, [ and ] despond at the first difficulty. Locke. [ 1913 Webster ] We wish that . . . desponding patriotism may turn its eyes hitherward, and be assured that the foundations of our national power still stand strong. D. Webster. |
Despondence | n. Despondency. [ 1913 Webster ] The people, when once infected, lose their relish for happiness [ and ] saunter about with looks of despondence. Goldsmith. [ 1913 Webster ] |
Despondency | n. The state of desponding; loss of hope and cessation of effort; discouragement; depression or dejection of the mind. [ 1913 Webster ] The unhappy prince seemed, during some days, to be sunk in despondency. Macaulay. [ 1913 Webster ] |
Despondent | a. [ L. despondens, -entis, p. pr. of despondēre. ] Marked by despondence; given to despondence; low-spirited; |
Desponder | n. One who desponds. [ 1913 Webster ] |
Despondingly | adv. In a desponding manner. [ 1913 Webster ] |
しゅんと | [shunto] (vs) to feel despondent [Add to Longdo] |
気落ち | [きおち, kiochi] (n, vs) discouraged; dispirited; despondent [Add to Longdo] |
虚脱 | [きょだつ, kyodatsu] (n, vs) prostration; lethargy; collapse; despondency [Add to Longdo] |
虚脱感 | [きょだつかん, kyodatsukan] (n) despondency [Add to Longdo] |
落胆 | [らくたん, rakutan] (n, vs) discouragement; despondency; dejection; disappointment; (P) [Add to Longdo] |
力なげ;力無げ | [ちからなげ, chikaranage] (adj-na) feeble; dejected; helpless; despondent [Add to Longdo] |
Time: 0.0328 seconds, cache age: 8.578 (clear)