importune | (vt) เซ้าซี้, See also: รบเร้า, Syn. beg, entreat, urge |
importune | (อิมพอร์ทูน') vt. รบเร้า, เรียกร้อง, พร่ำ, รบกวน. -vt. รบเร้าไม่หยุด, เรียกร้องไม่หยุด, See also: importunely adv. importuner n. |
importune | (vt) คะยั้นคะยอ, รบเร้า, เรียกร้อง |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
I will make no promise of the kind, and I beg you not to importune me any further on the subject. | ฉันจะไม่สัญญาอะไรทั้งนั้น ฉันขอร้องให้คุณอย่ามารบเร้าฉันถึงเรื่องนี้อีกต่อไป Episode #1.6 (1995) |
importune | His daughter importuned him to buy the doll. |
importune | They importune their parents for money. |
กระเซ้ากระซี้ | (v) importune, See also: beseech, entreat, implore, supplicate, solicit, pester, Syn. รบเร้า, เซ้าซี้, Example: หล่อนดุจนเด็กขยาดไม่กล้ากระเซ้ากระซี้ |
กวน | [kūan] (v) EN: bother ; annoy ; disturb ; cause trouble ; irritate ; provoke FR: gêner ; ennuyer ; déranger ; importuner ; agiter |
รบกวน | [ropkūan] (v) EN: bother ; trouble ; disturb ; annoy ; intrude FR: importuner ; déranger ; ennuyer ; agacer ; embêter ; tanner (fam.) |
รบเร้า | [røprao] (v) EN: Importune ; press ; pester FR: importuner ; presser ; insister |
เซ้าซี้ | [saosī] (v) EN: importune ; implore ; bother FR: insister ; harceler ; importuner |
ทำให้รำคาญ | [thamhai ramkhān] (v, exp) EN: annoy ; pester FR: ennuyer ; importuner |
importune | |
importuned | |
importunes |
importune | (v) beg persistently and urgently, Syn. insist |
Importune | a. [ F. importun, L. importunus; pref. im- not + a derivative from the root of portus harbor, importunus therefore orig. meaning, hard of access. See Port harbor, and cf. Importunate. ] And their importune fates all satisfied. Spenser. [ 1913 Webster ] Of all other affections it [ envy ] is the most importune and continual. Bacon. [ 1913 Webster ] |
Importune | v. t. Their ministers and residents here have perpetually importuned the court with unreasonable demands. Swift. [ 1913 Webster ] |
Importune | v. i. To require; to demand. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] We shall write to you, |
Importunely | adv. In an importune manner. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] |
Importuner | n. One who importunes. [ 1913 Webster ] |
Time: 0.0269 seconds, cache age: 7.923 (clear)