121 ผลลัพธ์ สำหรับ *กล่าวโทษ*
ภาษา
หรือค้นหา: กล่าวโทษ, -กล่าวโทษ-NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
กล่าวโทษ | (v) accuse, See also: charge, allege, blame, impeach, Syn. กล่าวหา, Example: คนปกติธรรมดามีจำนวนไม่น้อยทีเดียวที่ชอบกล่าวโทษคนอื่น, Thai Definition: แจ้งว่ากระทำผิด |
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
กล่าวโทษ | ก. แจ้งว่ากระทำผิด. |
คำกล่าวโทษ | น. การที่บุคคลอื่นซึ่งไม่ใช่ผู้เสียหายได้กล่าวหาต่อเจ้าหน้าที่ว่ามีบุคคลรู้ตัวหรือไม่ก็ดี ได้กระทำความผิดอย่างหนึ่งขึ้น. |
กล่าวหา | ก. ฟ้อง, กล่าวโทษ. |
ข้อหา | น. คำกล่าวโทษ |
ดำเนินคดี | ร้องทุกข์ กล่าวโทษ สอบสวน ฟ้องคดี หรือพิจารณาพิพากษาคดี ตามกฎหมายวิธีพิจารณาความ. |
โทษ, โทษ- | (โทด, โทดสะ-) น. ความไม่ดี, ความชั่ว, เช่น โทษแห่งความเกียจคร้าน, ความผิด เช่น กล่าวโทษ, ผลแห่งความผิดที่ต้องรับ เช่น ถูกลงโทษ, ผลร้าย เช่น ยาเสพติดให้โทษ. |
นิคห-, นิคหะ | (นิกคะหะ-, นิกคะหะ) น. การข่ม, การกล่าวโทษ, การปราบปราม. |
นิเคราะห์ | น. นิคหะ, การข่ม, การกล่าวโทษ, การปราบปราม, ตรงข้ามกับ ประเคราะห์ ซึ่งแปลว่า การยกย่อง, การเชิดชู. |
บริภาษ | (บอริพาด) ก. กล่าวติเตียน, กล่าวโทษ, ด่าว่า. |
บัตรสนเท่ห์ | น. จดหมายฟ้องหรือกล่าวโทษผู้อื่นโดยมิได้ลงชื่อหรือไม่ลงชื่อจริงของผู้เขียน. |
ประเคราะห์ | การยกย่อง, การเชิดชู, ตรงข้ามกับ นิเคราะห์ ซึ่งแปลว่า การข่ม, การกล่าวโทษ, การปราบปราม. |
ปรักปรำ | (ปฺรักปฺรำ) ก. กล่าวโทษหรือให้การใส่ร้ายเกินความเป็นจริง. |
ปรำ | รุมกล่าวโทษ. |
โพนทะนา | ก. กล่าวโทษ, ติเตียน, พูดกล่าวโทษท่านต่อหน้าผู้อื่น. |
ฟ้อง | ก. กล่าวหาหรือกล่าวโทษต่อผู้ใหญ่หรือต่อศาล เช่น ฟ้องครู ฟ้องศาล, แสดงให้รู้ เช่น มีหลักฐานฟ้องอยู่ในตัว |
ฟ้องร้อง | ก. กล่าวโทษ, กล่าวหา. |
เสียกำซ้ำกอบ, เสียกำแล้วซ้ำกอบ | ก. เสียน้อยแล้วยังจะต้องเสียมากอีก เช่น พระองค์ช่างเชื่อฟังคำคนชั่วโฉด ชาวเมืองมันกล่าวโทษพลอยโกรธตอบ เสียกำแล้วจะซ้ำกอบกระมังหนา (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์). |
หา ๑ | ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น เขาหาว่า… |
หาความ | ก. กล่าวโทษ, ใส่ความ |
ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
recrimination | การฟ้องกล่าวโทษกลับ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
arraignment | การฟ้องกล่าวโทษ, การนำตัวขึ้นศาล [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
denunciation | ๑. การกล่าวโทษ (ป. วิ. อาญา)๒. การบอกเลิกสนธิสัญญา (ก. ระหว่างประเทศ) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
gravamen | สาระสำคัญ (ของคำร้องทุกข์, คำกล่าวโทษ, คำฟ้อง ฯลฯ) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
incriminate | กล่าวโทษ, ทำให้ต้องรับโทษทางอาญา [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
คลังศัพท์ไทย (สวทช.)
Petition of right | สิทธิในการกล่าวโทษ [TU Subject Heading] |
ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
การกล่าวโทษ | [kān klāothōt] (n) EN: indictment |
กล่าวโทษ | [klāothōt] (v) EN: accuse ; charge ; indict ; incriminate ; allege ; blame ; impeach FR: inculper ; accuser de ; charger |
NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
accuse | (vt) กล่าวหา, See also: กล่าวโทษ, ปรักปรำ, Syn. blame, charge |
allege | (vt) กล่าวหา, See also: กล่าวโทษ, กล่าวร้าย, ปรักปรำ |
allege | (vi) กล่าวหา, See also: กล่าวโทษ, กล่าวร้าย, ปรักปรำ, Syn. assert, affirm |
blame for | (phrv) ตำหนิในเรื่อง, See also: ติเตียนในเรื่อง, กล่าวโทษ |
blame on | (phrv) ตำหนิ, See also: กล่าวโทษว่าเกิดจาก |
charge | (vt) กล่าวหา, See also: กล่าวโทษ, ใส่ความ, Syn. accuse, impute |
condemn | (vt) ประกาศว่าทำผิด, See also: กล่าวโทษ, Syn. convict |
hold against | (phrv) ตำหนิ, See also: ว่า, ว่ากล่าว, กล่าวโทษ, Syn. charge against, count against, tell against, weigh against |
impeach for | (phrv) กล่าวโทษ (ผู้บริหารระดับสูง), See also: กล่าวหา, ฟ้องร้อง |
impeach | (vt) กล่าวโทษเนื่องจากประพฤติตนไม่เหมาะสมกับตำแหน่งหน้าที่, Syn. charge |
impeachment | (n) การกล่าวโทษเจ้าหน้าที่รัฐว่าทำผิดศีลธรรมหรือจรรยาบรรณ, See also: การฟ้องร้อง |
incrimination | (n) การฟ้องร้อง, See also: การกล่าวโทษ, Syn. accusation, charge, inculpation |
inculpate | (vt) กล่าวหา (คำทางการ), See also: กล่าวโทษ, Syn. accuse, incriminate |
lay for | (phrv) กล่าวโทษ |
libel | (n) การหมิ่นประมาท (ข้อความ, รูปภาพ), See also: การสบประมาท, การใส่ร้ายป้ายสี, การกล่าวโทษใส่ร้าย, Syn. defamation |
rail | (vi) ด่าว่า, See also: กล่าวโทษ, Syn. curse |
reproach | (vt) ตำหนิ, See also: กล่าวโทษ, ว่ากล่าว, Syn. blame, criticize |
snitch | (vi) ฟ้อง, See also: รายงาน, กล่าวโทษ, Syn. sneak |
Hope Dictionary
accusation | (แอคคิวเซ' เชิน) n. การกล่าวหา, คำประนาม, การตำหนิ, การกล่าวโทษ, การใส่ความ, Syn. allegation |
blame | (เบลม) { blamed, blaming, blames } vt. กล่าวโทษ, ตำหนิ, ประณาม, นินทา, กล่าวร้าย, โยนความผิดให้ -Phr. (be to blame ควรถูกตำหนิ, ควรรับผิดชอบ) n. การตำหนิ, ความรับผิดชอบ, ภาระ, See also: blamer n. blameful adj. ดูblame blameless adj. ดูblame -Conf. put |
denounce | (ดิเนาซฺ') vt. ประณาม, กล่าวโทษ, ติเตียน, ประกาศเลิก, บอกเลิก., See also: denouncement n. denouncer n., Syn. accuse |
denunciation | (ดินันซีเอ'เชิน) n. การประณาม, การติเตียน, การกล่าวโทษ, การเพิกถอน, การประกาศเพิกถอน, Syn. accusation |
impeach | (อิมพีช') vt. กล่าวโทษ, ฟ้องร้อง, ทำคดีชั้นพิจารณา, กล่าวหา, ไม่เชื่อถือ., See also: impeacher n., Syn. charge, accuse, censure |
impeachable | (อิมพีช' ชะเบิล) adj. ฟ้องร้องได้, กล่าวโทษได้., See also: impeachability n. |
impeachment | (อิมพีช' เมินทฺ) n. การกล่าวโทษ, การฟ้องร้อง, การกล่าวโทษเจ้าหน้าที่ฝ่ายบริหารชั้นสูงของรัฐบาลโดยสภาผู้แทนราษฎรต่อสภาสูง (senate) ของสหรัฐอเมริกา, การไม่เชื่อถือ, ภาวะที่ถูกกล่าวโทษดังกล่าว |
implead | (อิมพลีด') vt. ฟ้องร้อง, ดำเนินคดีในศาล, กล่าวโทษ, กล่าวหา, ร้องทุกข์., See also: impleadable adj. |
incriminate | (อินคริม' มะเนท) vt. กล่าวโทษ, ใส่ร้าย, กล่าวหา, ฟ้องร้อง, ดำเนินคดีฟ้องร้อง., See also: incrimination n. incriminator n. incriminatory adj., Syn. accuse |
indict | (อินไดทฺ') vt. ฟ้อง, ฟ้องร้อง, ดำเนินคดี, กล่าวหา, กล่าวโทษ., See also: indectable adj. indict- ably adv. indicter, indictor n., Syn. accuse |
libel | (ไล'เบิล) { libel (l) ed, libel (l) ing, libels } n. การหมิ่นประมาท, การกล่าวโทษใส่ร้าย, การใส่ร้าย, โทษฐานหมิ่นประมาท, สิ่งที่หมิ่นประมาทหรือใส่ร้ายผู้อื่น. vt. ตีพิมพ์เรื่องราวที่หมิ่นประมาทผู้อื่น, ใส่ร้าย, Syn. calumny |
stricture | (สทริค'เชอะ) nการกล่าวหา, การกล่าวโทษ, การตำหนิอย่างรุนแรง, การตีบตัว, การหดตัว, การจำกัด, การควบคุม., See also: strictured adj. |
Nontri Dictionary
blame | (vt) กล่าวโทษ, ติเตียน, ตำหนิ, ประณาม, กล่าวร้าย |
condemn | (vt) กล่าวโทษ, ประณาม, ตำหนิ, ตราหน้า, ด่าว่า, ลงโทษ, ตัดสินความ |
condemnation | (n) การกล่าวโทษ, การประณาม, การตำหนิ, การลงโทษ, การตัดสินความ |
denounce | (vt) ประณาม, หมิ่นประมาท, กล่าวโทษ, ปรักปรำ, ติเตียน |
denunciation | (n) การประณาม, การกล่าวโทษ, การติเตียน, การปรักปรำ |
Longdo Unapproved EN-TH
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
respondent | (n) (กฎหมาย) จำเลย.ผู้ถูกกล่าวโทษ, ผู้แก้ต่าง (ในคดี เช่น การฟ้องหย่า, การทำผิดเกี่ยวกับหลักทรัพย์ อาทิ การนำกำไรลูกค้าเข้าตัวเอง) |
victim blaming | (phrase) การกล่าวโทษเหยื่อ |
victim blaming | (phrase) การกล่าวโทษเหยื่อ |
victim blaming | (phrase) การกล่าวโทษเหยื่อ |
victim blaming | (phrase) การกล่าวโทษเหยื่อ |
victim blaming | (phrase) การกล่าวโทษเหยื่อ |
Saikam JP-TH-EN Dictionary
攻める | [せめる, semeru] TH: กล่าวโทษ EN: to assault |
責める | [せめる, semeru] TH: ตำหนิกล่าวโทษ EN: to blame |
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Time: 0.0343 seconds, cache age: 0.874 (clear)
ว่าด้วยโฆษณา
เราทราบดีว่าท่านผู้ใช้คงไม่ได้อยากให้มีโฆษณาเท่าใดนัก แต่โฆษณาช่วยให้ทาง Longdo เรามีรายรับเพียงพอที่จะให้บริการพจนานุกรมได้แบบฟรีๆ ต่อไป ดูรายละเอียดเพิ่มเติม