indivisible | (adj) ซึ่งไม่สามารถแบ่งออกเป็นส่วนๆ ได้, See also: ซึ่งไม่อาจแบ่งแยกได้, Syn. impartiable, inseparable, Ant. divisible, partiable, separable |
indivisible | (อินดะวิซ'ซะเบิล) adj. แบ่งแยกไม่ได้, แบ่งออกเป็นส่วน ๆ ไม่ได้., See also: indivisibility n. indivisibly adv. |
indivisible | (adj) แบ่งแยกไม่ได้ |
indivisible | หารไม่ลงตัว [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
indivisible contract | สัญญาที่แยกชำระหนี้ไม่ได้, สัญญาที่แยกปฏิบัติไม่ได้ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
indivisible thing | ทรัพย์แบ่งไม่ได้ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
แบ่งแยกไม่ได้ | [baengyaēk mai dāi] (adj) EN: indivisible FR: indivisible |
indivisible |
indivisible |
indivisible | (adj) impossible of undergoing division, Ant. divisible |
Indivisible | a. [ L. indivisibilis: cf. F. indivisible. See In- not, and Divisible. ] [ 1913 Webster ] |
Indivisible | n. By atom, nobody will imagine we intend to express a perfect indivisible, but only the least sort of natural bodies. Digby. [ 1913 Webster ]
|
Indivisibleness | n. The state of being indivisible; indivisibility. W. Montagu. [ 1913 Webster ] |
Primzahl { f } | indivisible number [Add to Longdo] |
割り切れない | [わりきれない, warikirenai] (adj-i) indivisible; unconvincing; incomprehensible; unaccounted for [Add to Longdo] |