| drum | (ดรัม) { drummed, drumming, drums } n. กลอง, เสียงกลอง, เยื่อแก้วหู vt., vi. ตีกลอง, เคาะจังหวะ. ดรัม <คำอ่าน>หมายถึงสื่อเก็บข้อมูลชนิดหนึ่ง มีลักษณะเป็นวัสดุรูปทรงกระบอกที่หมุนรอบแกนด้วยความเร็ว ที่ผิวนอกฉาบด้วยสารแม่เหล็ก การบันทึกข้อความลงเก็บ จะต้องบันทึกลงบนผิวดรัม ผ่านหัวบันทึก (write head) และอ่านข้อความออกโดยหัวอ่าน (read head) จึงเป็นได้ทั้งหน่วยรับข้อมูล (input) และหน่วยแสดงผล (output) มีความเร็วในการเข้าถึงข้อมูล สูงกว่าเทปแม่เหล็ก (magnetic tape) แต่ยังช้ากว่าจานแม่เหล็ก (magnetic disk) โดยปกติจะต้องเรียกเต็ม ๆ ว่า magnetic drum | | drumstick | n. ไม้ตีกลอง, ขาเป็ดไก่ที่มีเนื้อมาก | | paradiddle | n. การใช้ไม้ตีกลองสลับขวาซ้าย | | stick | (สทิค) { stuck, stuck, sticking, sticks } n. กิ่งไม้, ไม้เท้า, ไม้พลอง, ไม้เรียว, ไม้ตีกลอง, ก้าน, คัน, ด้าม, แท่ง, เสา, หนาม, ไม้คุมการบรรเลงของวงดนตรี, การแทง, การทิ่ม, การปัก, การเสียบ, การตอก, การหยุดยั้ง, การหยุดนิ่ง, สิ่งที่ทำให้ชักช้าหรือลำบาก, ความเหนี่ยว, สิ่งที่ทำให้ยึดติดกัน |
|
