wreck | (vt) ทำให้เสียหาย, See also: ทำให้หายนะ, Syn. demolish, destroy, ruin |
wreck | (vt) ทำให้ (เรือ) อับปาง, See also: ทำให้จม, ทำให้ล่ม |
wrecker | (n) ผู้ทำลาย |
wreckage | (n) ซากปรักหักพัง, Syn. debris, ruin, wrack |
wreck | (เรค) n. สิ่งที่อับปาง, ซากปรักพัง, ซากเรือแตก, บุคคลที่มีสุขภาพเสื่อมโทรม. vi., vt. (ทำให้) อับปาง, ประสบความหายนะ, พังพินาศ, เป็นผู้ทำลาย, Syn. raze, destroy, wrack, ruin |
wreckage | (เรค'คิจฺ) n. การทำลาย, การทำให้พังพินาศ, ความหายนะ, การเป็นซากปรักพัง |
wrecker | (เรค'เคอะ) n. ผู้ทำลาย, ผู้ทำให้พังพินาศ, สิ่งที่ทำให้พังพินาศ, ผู้กู้เรือ, รถกู้ภัย |
shipwreck | (ชิพ'เรค) n. การทำลายเรือ, การเกิดอุบัติเหตุทางเรือ, การสูญเสียเรือ, อุบัติเหตุเรือแตก, ซากเรือแตก, การทำลาย, ความหายนะ. vt. ทำให้เรือแตก, ทำลายเรือ, ทำลาย, ทำให้พินาศ. vi. เรือแตก, ประสบความหายนะ, ประสบความพินาศ, Syn. destroy |
wreck | (n) เรือแตก, การอับปาง, ซากปรักหักพัง |
wreckage | (n) การทำลาย, ซากปรักหักพัง, ความหายนะ |
wrecker | (n) ผู้ทำลาย, คนรื้อถอน, คนกู้เรือ, รถกู้ภัย |
shipwreck | (n) เรือแตก |
wreck | ๑. ทำให้อับปาง, ทำลายล้าง๒. ของจากเรือแตก [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
ผู้ทำลาย | (n) destroyer, See also: wrecker, Syn. คนทำลาย, Ant. ผู้สร้าง, คนสร้าง, ผู้สร้างสรรค์, Example: ผู้ที่ตัดไม้ทำลายป่าถือเป็นผู้ทำลายธรรมชาติอย่างร้ายกาจ, Count Unit: คน, Thai Definition: ผู้ที่ทำให้หมดสิ้นไป |
พินาศ | (v) fall, See also: wreck and ruin, Syn. วินาศ, ฉิบหาย, วอดวาย, หายนะ, มลาย, เสียหาย, Example: พระนครและกรุงศรีอยุธยาต้องพินาศไปท่ามกลางกองเพลิงที่ลุกโชติช่วงอยู่นานนับเดือน, Thai Definition: เสียหายวอดวายอย่างแสนสาหัส |
การก่อวินาศกรรม | (n) sabotage, See also: wreck, Example: การก่อวินาศกรรมที่ร้ายแรงที่สุดในอินเดียมีผู้เสียชีวิตหลายหมื่นคน, Thai Definition: การลอบทำลายหรือเผาผลาญทรัพย์สิน สาธารณสมบัติ เพื่อให้ฝ่ายตรงข้ามเกิดความเดือดร้อน หรือเพื่อตัดกำลังฝ่ายศัตรูเมื่อทำสงครามกัน |
อับปาง | [appāng] (v) EN: capsize ; sink ; wreck ; founder FR: faire nauvrage ; chavirer ; sombrer |
บั่นทอน | [banthøn] (v) EN: wreck ; destroy ; devastate FR: dévaster ; détruire ; réduire ; restreindre |
ผลาญ | [phlān] (v) EN: destroy ; ravage ; despoil ; ruin ; demolish ; wreck FR: dévaster ; ravager |
เรืออับปาง | [reūa appāng] (n, exp) EN: shipwreck |
ซากปรักหักพัง | [sākprakhakphang] (n) EN: ruins ; debris ; wreckage ; remains FR: ruines [ fpl ] ; décombres [ mpl ] |
เสียคน | [sīakhon] (v) EN: go bad ; go to ruin ; become a wreck ; degenerate; deteriorate ; go down the drain FR: partir en ruines ; devenir une épave |
ทลาย | [thalāi] (v) EN: destroy ; break ; do great damage : wreck ; smash FR: abattre ; démanteler ; démolir ; détruire ; rompre |
wreck | |
wrecks | |
wrecked | |
wrecker | |
wreckage | |
wreckage | |
wrecking |
wreck | |
wrecks | |
wrecked | |
wrecker | |
wreckage | |
wreckers | |
wrecking |
wreck | (n) something or someone that has suffered ruin or dilapidation |
wreck | (n) a ship that has been destroyed at sea |
wreckage | (n) the remaining parts of something that has been wrecked |
wrecker | (n) someone who demolishes or dismantles buildings as a job |
Wreck | v. t. Supposing that they saw the king's ship wrecked. Shak. [ 1913 Webster ] Weak and envied, if they should conspire, |
Wreck | v. i. |
Wreck | v. t. & n. See 2d & 3d Wreak. [ 1913 Webster ] |
Wreck | n. [ OE. wrak, AS. wræc exile, persecution, misery, from wrecan to drive out, punish; akin to D. wrak, adj., damaged, brittle, n., a wreck, wraken to reject, throw off, Icel. rek a thing drifted ashore, Sw. vrak refuse, a wreck, Dan. vrag. See Wreak, v. t., and cf. Wrack a marine plant. ] Hard and obstinate The wreck of matter and the crush of worlds. Addison. [ 1913 Webster ] Its intellectual life was thus able to go on amidst the wreck of its political life. J. R. Green. [ 1913 Webster ] To the fair haven of my native home, |
Wreckage | n. |
Wrecker | n. |
Wreckfish | n. [ So called because it often comes in with wreckage. ] (Zool.) A stone bass. [ 1913 Webster ] |
Wreckful | a. Causing wreck; involving ruin; destructive. “By wreckful wind.” Spenser. [ 1913 Webster ] |
Wrecking | a. & n. from Wreck, v. [ 1913 Webster ]
|
Wreck-master | n. A person appointed by law to take charge of goods, etc., thrown on shore after a shipwreck. [ 1913 Webster ] |
破坏 | [破 坏 / 破 壞] wreck; break; destroy #1,854 [Add to Longdo] |
颠覆分子 | [颠 覆 分 子 / 顛 覆 份 子] wrecker; saboteur [Add to Longdo] |
残骸 | [ざんがい, zangai] (n) ruins; wreckage #10,139 [Add to Longdo] |
遭難 | [そうなん, sounan] (n, vs) disaster; shipwreck; accident; being stranded; (P) #11,528 [Add to Longdo] |
海難 | [かいなん, kainan] (n) shipwreck; (P) #19,377 [Add to Longdo] |
あやかし | [ayakashi] (n) (1) ghost that appears at sea during a shipwreck; (2) something strange or suspicious; (3) idiot; fool; (4) noh mask for roles involving dead or ghost characters [Add to Longdo] |
ぶっ壊す;打っ壊す;打っ毀す | [ぶっこわす, bukkowasu] (v5s, vt) (col) to destroy; to crush; to wreck [Add to Longdo] |
わや | [waya] (exp) (See わやく) fiasco; debacle; disaster; train wreck [Add to Longdo] |
ブチ壊す;打ち壊す;打壊す;打ち毀す;ぶち壊す | [ブチこわす(ブチ壊す);うちこわす(打ち壊す;打壊す;打ち毀す);ぶちこわす(打ち壊す;打壊す;打ち毀す;ぶち壊す), buchi kowasu ( buchi kowasu ); uchikowasu ( uchi kowasu ; da kowasu ; uchi kowasu )] (v5s, vt) to destroy; to spoil; to crush; to break by striking; to wreck [Add to Longdo] |
レック・ダイビング;レックダイビング | [rekku . daibingu ; rekkudaibingu] (n) (See 沈船ダイビング) wreck diving [Add to Longdo] |
レック・ダイブ;レックダイブ | [rekku . daibu ; rekkudaibu] (n) wreck dive [Add to Longdo] |
解体工場 | [かいたいこうじょう, kaitaikoujou] (n) disassembly plant; wrecking yard; chop shop [Add to Longdo] |
Time: 0.0287 seconds, cache age: 0.247 (clear)