vocal | (adj) ที่เปล่งเสียงพูด, Syn. uttered, Ant. unuttered, unspoken |
vocal | (adj) เกี่ยวกับเสียงพูด |
vocal | (n) เสียงที่เปล่งออกมา |
vocal | (n) เสียงร้องในเพลง |
vocal | (adj) ที่กึกก้อง, See also: ที่มีเสียงดัง |
vocalic | (adj) เกี่ยวกับหรือคล้ายกับเสียงสระ |
vocalic | (adj) ประกอบด้วยเสียงสระ |
vocally | (adv) โดยการเปล่งเสียง, See also: ทางการออกเสียง |
vocalize | (vt) เปล่งเสียง, See also: ทำให้มีเสียง, Syn. speak |
vocalize | (vi) เปล่งเสียง |
vocal | (โว'เคิล) adj. เกี่ยวกับเสียงเปล่ง, เกี่ยวกับเสียงพูด, เกี่ยวกับเสียงร้อง, แสดงด้วยวาจา. n. เสียงดังกล่าว, เสียงร้อง., See also: vocally adv. |
vocal cords | n. สายเสียงที่ยื่นเข้าไปในโพรงกล่องเสียง ทำให้เกิดเสียงพูดเสียงร้องได้ |
vocalise | (โว'คะไลซ) vt., vi. เปล่งเสียง, เอ่ย, พูด, ออกเสียง, ร้องเสียง, ทำให้มีเสียง, เปลี่ยนเป็นเสียงสระ, กลายเป็นเสียงสระ |
vocalize | (โว'คะไลซ) vt., vi. เปล่งเสียง, เอ่ย, พูด, ออกเสียง, ร้องเสียง, ทำให้มีเสียง, เปลี่ยนเป็นเสียงสระ, กลายเป็นเสียงสระ |
devocalise | (ดีโว'คะไลซ) vt. ทำให้หมดเสียงขุ่น |
devocalize | (ดีโว'คะไลซ) vt. ทำให้หมดเสียงขุ่น |
equivocal | (อีควิฟ'โวเคิล) adj. ไม่แน่นอน, มีสองนัย, มีเล่ห์นัย, คลุมเครือ, กำกวม, น่าสงสัย., See also: equivocality n. ดูequivocal equivocacy n. ดูequivocal, Syn. vague |
unequivocal | (อันอีควิฟ'วะเคิล) adj. ไม่ชัดเจน, ไม่แจ่มแจ้ง, คลุมเครือ, กำกวม. |
vocal | (adj) เกี่ยวกับเสียงพูด |
vocalist | (n) นักร้อง |
equivocal | (adj) สองแง่สองง่าม, มีสองนัย, กำกวม, ไม่แน่ชัด, ไม่แน่นอน |
unequivocal | (adj) แจ่มแจ้ง, ชัดเจน |
vocal bands; vocal chords; vocal cords; vocal folds | เส้นเสียง [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
vocal chords; vocal bands; vocal cords; vocal folds | เส้นเสียง [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
vocal cord | สายเสียง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
vocal cord paralysis; paralysis, laryngeal | อัมพาตสายเสียง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
vocal cords; vocal bands; vocal chords; vocal folds | เส้นเสียง [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
vocal fold; cord, true vocal | สายเสียงแท้ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
vocal folds; vocal bands; vocal chords; vocal cords | เส้นเสียง [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
vocal organ; speech organ | อวัยวะออกเสียง [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
vocal resonance | การสั่นพ้องเสียงพูด, การกำธรเสียงพูด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
vocal tract | ช่องเสียง [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Vocal music | เพลงร้อง [TU Subject Heading] |
Vocal scores with guitar | โน้ตเพลงร้องประกอบกีตาร์ [TU Subject Heading] |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
vocal | He is bent on becoming a vocalist. |
vocal | I like vocal music better than instrumental music. |
vocal | Public feeling against air pollution has at last became vocal. |
vocal | |
vocals | |
vocally | |
vocalist | |
vocalize | |
vocaltec | |
vocalists | |
vocalizes |
vocal | |
vocals | |
vocally | |
vocalist | |
vocalize | |
vocalists | |
vocalized | |
vocalizes | |
vocalizing |
vocal | (adj) relating to or designed for or using the singing voice, Ant. instrumental |
vocal | (adj) having or using the power to produce speech or sound |
vocal | (adj) full of the sound of voices |
vocal cord | (n) either of two pairs of folds of mucous membrane projecting into the larynx, Syn. plica vocalis, vocal fold, vocal band |
vocalic | (adj) being or containing or characterized by vowels; ; - Walter Scott, Ant. consonantal |
vocalic | (adj) relating to or associated with or containing a vowel |
vocalize | (v) sing (each note a scale or in a melody) with the same vowel, Syn. vocalise |
vocalize | (v) pronounce as a vowel, Syn. vocalise, vowelize, vowelise |
vocalize | (v) utter speech sounds, Syn. vocalise, phonate |
vocally | (adv) in a vocal manner |
Vocal | a. [ L. vocalis, fr. vox, vocis, voice: cf. F. vocal. See Voice, and cf. Vowel. ] To hill or valley, fountain, or fresh shade,
|
Vocal | n. [ Cf. F. vocal, LL. vocalis. ] [ 1913 Webster ] |
Vocalic | a. [ L. vocalis (sc. littera) a vowel. See Vocal, a. ] Of or pertaining to vowel sounds; consisting of the vowel sounds. Earle. [ 1913 Webster ] The Gaelic language being uncommonly vocalic. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ] |
Vocalism | n. |
Vocalist | n. [ Cf. F. vocaliste. ] A singer, or vocal musician, as opposed to an |
Vocality | n. [ Cf. L. vocalitas euphony. ] |
Vocalization | n. |
Vocalize | v. t. It is one thing to give an impulse to breath alone, another thing to vocalize that breath. Holder. [ 1913 Webster ] |
Vocally | adv. |
Vocalness | n. The quality of being vocal; vocality. [ 1913 Webster ] |
演唱会 | [演 唱 会 / 演 唱 會] vocal recital or concert #3,573 [Add to Longdo] |
声乐 | [声 乐 / 聲 樂] vocal music #18,169 [Add to Longdo] |
发声 | [发 声 / 發 聲] vocal #23,210 [Add to Longdo] |
声带 | [声 带 / 聲 帶] vocal cords #27,712 [Add to Longdo] |
帮腔 | [帮 腔 / 幫 腔] vocal accompaniment in some traditional Chinese operas #63,243 [Add to Longdo] |
伴唱 | [伴 唱] vocal accompaniment; accompany a singer; support of sb; echo sb; chime in with sb #64,298 [Add to Longdo] |
声囊 | [声 囊 / 聲 囊] vocal sac; vocal pouch (for vocal amplification in male frogs) [Add to Longdo] |
Sprechfrequenz { f } | Sprechfrequenzen { pl } | vocal frequency; voice frequency | voice frequencies [Add to Longdo] |
Stimmaufwand { m } | vocal effort [Add to Longdo] |
Stimmband { n } | Stimmbänder { pl } | vocal chord | vocal chords [Add to Longdo] |
Vokalmusik { f } | vocal music [Add to Longdo] |
ボーカル(P);ヴォーカル;ボウカル | [bo-karu (P); vo-karu ; boukaru] (n) vocal; vocals; (P) #2,393 [Add to Longdo] |
適当 | [てきとう, tekitou] (adj-na, n) (1) suitable; proper; appropriate; adequate; fit; (2) noncommittal; vague; equivocal; unserious; irresponsible; (P) #4,508 [Add to Longdo] |
声楽 | [せいがく, seigaku] (n, adj-no) vocal music; (P) #11,291 [Add to Longdo] |
独唱 | [どくしょう, dokushou] (n, vs) vocal solo; (P) #15,682 [Add to Longdo] |
ボーカリスト(P);ヴォーカリスト(P) | [bo-karisuto (P); vo-karisuto (P)] (n) vocalist; (P) #16,913 [Add to Longdo] |
音韻 | [おんいん, on'in] (n) vocal sound; phoneme #18,274 [Add to Longdo] |
紛らわしい | [まぎらわしい, magirawashii] (adj-i) confusing; misleading; equivocal; ambiguous; (P) #19,907 [Add to Longdo] |
うた沢;歌沢;哥沢 | [うたざわ, utazawa] (n) (歌沢 was used especially by the Tora school that emphasized voice; 哥沢 was used especially by the Shiba school that emphasized shamisen) slow-paced style of shamisen music with vocal accompaniment (popular during the late Edo period) [Add to Longdo] |
うた沢節;歌沢節;哥沢節 | [うたざわぶし, utazawabushi] (n) (歌沢節 was used especially by the Tora school that emphasized voice; 哥沢節 was used especially by the Shiba school that emphasized shamisen) (See うた沢) slow-paced style of shamisen music with vocal accompaniment (popular during the late Edo period) [Add to Longdo] |
おけさ | [okesa] (n) type of traditional vocal music [Add to Longdo] |
Time: 0.0323 seconds, cache age: 10.458 (clear)