Possible hiragana form: すぴね
supine | (adj) ซึ่งนอนหงายอยู่, See also: นอนหงาย, Syn. lying, reclining, recumbent |
supine | (adj) ซึ่งหงายฝ่ามือออก, Syn. palm upward |
supine | (adj) เฉื่อยชา, See also: เกียจคร้าน, ขี้เกียจ, Syn. inactive, passive, inert, lethargic, lazy |
supine | (ซูไพนฺ') adj. นอนหงาย, เฉื่อยชา, เกียจคร้าน, ขี้เกียจ, หงายฝ่ามือออก. n. (ภาษาลาติน) คำนามที่มาจากกริยา, คำinfinitiveของกริยาที่นำหน้าด้วย"to", See also: supineness n., Syn. spineless, abject |
resupine | (รีซูไพนฺ') adj. นอนหงาย (supine) ทำให้มีโฉมใหม่ |
supine | (adj) ขี้เกียจ, หงาย, เกียจคร้าน |
supine | นอนหงาย [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
หงาย | [ngāi] (v) EN: turn face up ; supine ; turn right side up ; lie face up ; lay face up ; be supine FR: pencher en arrière |
supine | |
supine |
supine | |
supinely |
supine | (adj) lying face upward, Syn. resupine |
supinely | (adv) with the face upward |
supinely | (adv) in an indifferently supine manner |
Supine | a. [ L. supinus, akin to sub under, super above. Cf. Sub-, Super-. ] If the vine He became pusillanimous and supine, and openly exposed to any temptation. Woodward. [ 1913 Webster ] -- |
Supine | n. [ L. supinum (sc. verbum), from supinus bent or thrown backward, perhaps so called because, although furnished with substantive case endings, it rests or falls back, as it were, on the verb: cf. F. supin. ] (Lat. Gram.) A verbal noun; or (according to C.F.Becker), a case of the infinitive mood ending in -um and -u, that in -um being sometimes called the former supine, and that in -u the latter supine. [ 1913 Webster ] |
Rückenbestattung { f } | supine burial [Add to Longdo] |
スピネーカー | [supine-ka-] (n) spinnaker [Add to Longdo] |
スピネット | [supinetto] (n) spinet [Add to Longdo] |
スピネル | [supineru] (n) spinel [Add to Longdo] |
Time: 0.0261 seconds, cache age: 10.771 (clear)