เนื่องจากผลลัพธ์มีน้อย ระบบจึงเปลี่ยนคำค้นเป็น sectarian
Sectarist | n. A sectary. [ R. ] T. Warton. [ 1913 Webster ] |
Sectarian | a. Pertaining to a sect, or to sects; peculiar to a sect; bigotedly attached to the tenets and interests of a denomination; |
Sectarian | n. One of a sect; a member or adherent of a special school, denomination, or religious or philosophical party; one of a party in religion which has separated itself from established church, or which holds tenets different from those of the prevailing denomination in a state. [ 1913 Webster ] |
Sectarianism | n. The quality or character of a sectarian; devotion to the interests of a party; excess of partisan or denominational zeal; adherence to a separate church organization. [ 1913 Webster ] |
Sectarianize | v. t. To imbue with sectarian feelings; to subject to the control of a sect. [ 1913 Webster ] |
sectarian | (adj) เกี่ยวกับนิกายย่อยๆ ในศาสนา, See also: เกี่ยวกับผู้ที่มีความเห็นทางศาสนาแตกต่างจากลัทธิหลัก, เกี่ยวกับนิกาย, Syn. denominational, sectional, factional |
sectarian | (n) สมาชิกของนิกาย, See also: สมาชิกของกลุ่มผู้ที่มีความเห็นทางศาสนาแตกต่างออกไป, ผู้ฝักใฝ่, Syn. nonconformist, dissenter, zealot |
sectarianism | (n) ความเชื่อเรื่องการแบ่งพรรคแบ่งพวก, Syn. particularism |
sectarian | (เซคแท'เรียน) adj. (เกี่ยวกับ) นิกาย ลัทธ'สำนัก , ความผิดที่คับแคบ, การแบ่งพรรคแบ่งพวก. n. สมาชิกนิกาย ลัทธ'สำนัก, Syn. parochial, partisan, cultist |
sectarian | (adj) เกี่ยวกับการแบ่งแยก, เกี่ยวกับนิกาย |
sectarian | (n) สมาชิกพรรค, สมาชิกในนิกาย |
sectarianism | นิกายนิยม [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
sectarian | |
sectarianism |
sectarian | |
sectarians | |
sectarianism |
sectarian | (n) a member of a sect, Syn. sectarist, sectary |
sectarian | (adj) of or relating to or characteristic of a sect or sects |
sectarian | (adj) belonging to or characteristic of a sect; ; - Sidney Hook, Ant. nonsectarian |
sectarianism | (n) a narrow-minded adherence to a particular sect or party or denomination, Syn. denominationalism |
Sectarian | a. Pertaining to a sect, or to sects; peculiar to a sect; bigotedly attached to the tenets and interests of a denomination; |
Sectarian | n. One of a sect; a member or adherent of a special school, denomination, or religious or philosophical party; one of a party in religion which has separated itself from established church, or which holds tenets different from those of the prevailing denomination in a state. [ 1913 Webster ] |
Sectarianism | n. The quality or character of a sectarian; devotion to the interests of a party; excess of partisan or denominational zeal; adherence to a separate church organization. [ 1913 Webster ] |
Sectarianize | v. t. To imbue with sectarian feelings; to subject to the control of a sect. [ 1913 Webster ] |
ノンセクト | [nonsekuto] (n) (abbr) non-sectarian (wasei [Add to Longdo] |
部派仏教 | [ぶはぶっきょう, buhabukkyou] (n) Nikaya (early sectarian) Buddhism [Add to Longdo] |
分派主義 | [ぶんぱしゅぎ, bunpashugi] (n) sectarianism; sectionalism [Add to Longdo] |
無宗派 | [むしゅうは, mushuuha] (n) non-sectarian [Add to Longdo] |
Time: 0.0386 seconds, cache age: 0.625 (clear)