flatus | (n) ีแก๊สที่เกิดจากระบบการย่อยอาหารในลำไส้ร |
flatulent | (adj) ซึ่งมีอาการท้องเฟ้อหรือท้องอืด, See also: ซึ่งทำให้เกิดแก๊สในกระเพาะอาหาร, Syn. gassy |
flatulent | (adj) ขี้โอ่, See also: ขี้โม้, Syn. pompous, turgid, Ant. timid, shy |
flatulence | (n) อาการท้องอืด, See also: อาการท้องเฟ้อ, ท้องขึ้น, การเกิดแก๊สในกระเพาะอาหาร, Syn. wind |
flatulent | (แฟลท'ทิวเลินทฺ) n. ซึ่งทำให้เกิดแก๊สในทางเดินอาหาร, ท้องอืด, ท้องเฟ้อ, โอ้อวด, ยโส., See also: flatulence, flatulency n., Syn. pompous |
afflatus | (อะเฟล' ทัส) n. การดลใจ, การดลใจจากเบื้องสวรรค์ (divine communication) |
flatulent |
flatulence |
flatulence | (n) a state of excessive gas in the alimentary canal, Syn. gas, flatulency |
flatulent | (adj) generating excessive gas in the alimentary canal |
Flatulency | |
Flatulent | a. [ L. flatus a blowing, flatus ventris windiness, flatulence, fr. flare to blow: cf. F. flatulent. See Blow. ] Vegetables abound more with aërial particles than animal substances, and therefore are more flatulent. Arbuthnot. [ 1913 Webster ] He is too flatulent sometimes, and sometimes too dry. Dryden. [ 1913 Webster ] |
Flatulently | adv. In a flatulent manner; with flatulence. [ 1913 Webster ] |
Flatuosity | n. [ Cf. F. flatuosité. ] Flatulence. [ Obs. ] Bacon. [ 1913 Webster ] |
Flatuous | a. [ Cf. F. flatueux. ] Windy; generating wind. [ Obs. ] Bacon. [ 1913 Webster ] |
Flatus | ‖n.; |
鼓腸;鼓脹 | [こちょう, kochou] (n, adj-no) flatulence; meteorism; tympanites; bloat; bloating [Add to Longdo] |
霊感 | [れいかん, reikan] (n) (1) inspiration; afflatus; (2) ability to sense the supernatural (esp. ghosts, etc.) [Add to Longdo] |
膣排気音 | [ちつはいきおん, chitsuhaikion] (n) vaginal flatulence; flatus vaginalis [Add to Longdo] |
Time: 0.0357 seconds, cache age: 2.891 (clear)