displace | (vt) บังคับให้ออกไปจากที่ที่อยู่, See also: ทำให้เคลื่อนออก, ปลดจากงาน, ไล่ออก, ทำให้ย้ายที่, ทำให้ลงจากอำนาจ, ขับไล่, ย้ายถิ่น, Syn. demote, downgrade replace, Ant. promote, upgrade, reinstate |
displaced | (adj) ซึ่งออกจากที่อยู่ไป, See also: ซึ่งย้ายที่ |
displacement | (n) การบังคับให้คนออกไปจากที่ที่อยู่, See also: การย้ายออก, การเคลื่อนออก, การไล่ออก, การขับไล่, Syn. transfer, move, shift, migration |
displace | vt. ทำให้เคลื่อนที่, เคลื่อนที่, เข้าแทนที่, ไล่, ปลด., See also: displacer n. ดูdisplace, Syn. move |
displace | (vt) ย้ายที่, กำจัด, ไล่, ปลด, ทำให้เคลื่อนที่, เข้าแทนที่ |
displacement | (n) การย้ายที่, การกำจัด, การปลดออก, การไล่ออก, การแทนที่ |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
displac | The villagers were displaced by the construction of a dam. |
displace | |
displaced | |
displaces | |
displacing | |
displacement | |
displacements |
displace | |
displaced | |
displaces | |
displacing | |
displacement | |
displacements |
displace | (v) cause to move, usually with force or pressure |
displace | (v) terminate the employment of; discharge from an office or position, Syn. sack, dismiss, can, give the sack, send away, force out, give notice, terminate, fire, give the axe, Ant. hire |
displaced fracture | (n) fracture in which the two ends of the broken bone are separated from one another |
displaced person | (n) a person forced to flee from home or country, Syn. DP, stateless person |
displacement | (n) (chemistry) a reaction in which an elementary substance displaces and sets free a constituent element from a compound, Syn. displacement reaction |
displacement | (n) (psychiatry) a defense mechanism that transfers affect or reaction from the original object to some more acceptable one |
displacement | (n) to move something from its natural environment, Syn. deracination |
displacement | (n) act of removing from office or employment |
Displace | v. t. Holland displaced Portugal as the mistress of those seas. London Times. [ 1913 Webster ] You have displaced the mirth. Shak. |
Displaceable | a. Capable of being displaced. [ 1913 Webster ] |
Displacement | n. [ Cf. F. déplacement. ] Unnecessary displacement of funds. A. Hamilton. [ 1913 Webster ] The displacement of the sun by parallax. Whewell. [ 1913 Webster ]
|
Displacency | n. [ LL. displacentia, for L. displicentia, fr. displicere to displease; dis- + placere to please. See Displease, and cf. Displeasance. ] Want of complacency or gratification; envious displeasure; dislike. [ Obs. ] Sir T. Browne. [ 1913 Webster ] |
Displacer | n. |
位移 | [位 移] displacement (vector) #15,788 [Add to Longdo] |
换置 | [换 置 / 換 置] displace [Add to Longdo] |
ディスプレースメント | [deisupure-sumento] (n) displacement [Add to Longdo] |
逆輸入車 | [ぎゃくゆにゅうしゃ, gyakuyunyuusha] (n) reverse-imported vehicle (esp. high-displacement motorcycles meant for sale outside Japan) [Add to Longdo] |
転移性 | [てんいせい, ten'isei] (n) displacement [Add to Longdo] |
排気量 | [はいきりょう, haikiryou] (n) (engine) displacement [Add to Longdo] |
排水量 | [はいすいりょう, haisuiryou] (n) displacement (of a ship) [Add to Longdo] |
平行移動 | [へいこういどう, heikouidou] (n, vs) translation; shift; parallel displacement [Add to Longdo] |
変位 | [へんい, hen'i] (n, vs) change of position; displacement [Add to Longdo] |
変位制御 | [へんいせいぎょ, hen'iseigyo] (n) displacement controlled [Add to Longdo] |
変位電流 | [へんいでんりゅう, hen'idenryuu] (n) displacement current [Add to Longdo] |
亡命者 | [ぼうめいしゃ, boumeisha] (n) refugee; exile; displaced persons [Add to Longdo] |
変位 | [へんい, hen'i] displacement [Add to Longdo] |
Time: 0.0365 seconds, cache age: 0.394 (clear)