disgorge | (vt) พ่น, See also: ขับออก, ระบาย, สำรอก, คาย, Syn. erupt, eject, expel |
disgorge | (ดิสกอร์จฺ') vt., vi. อาเจียน, สำรอก, คาย, ยอม, ปล่อยออกอย่างแรง, See also: disgorgement n., Syn. vomit |
disgorge | (vt) สำรอก, อาเจียน, คาย, พ่น |
คายทิ้ง | (v) spit out, See also: disgorge, Example: เมื่อเขาป้อนข้าวเข้าปากลูก ก็ถูกลูกคายทิ้งออกมา |
disgorge | |
disgorged | |
disgorgement |
disgorge | |
disgorged | |
disgorges |
Disgorge | v. t. This mountain when it rageth, . . . casteth forth huge stones, disgorgeth brimstone. Hakluyt. [ 1913 Webster ] They loudly laughed |
Disgorge | v. i. To vomit forth what anything contains; to discharge; to make restitution. [ 1913 Webster ] See where it flows, disgorging at seven mouths |
Disgorgement | n. [ Cf. F. dégorgement. ] The act of disgorging; a vomiting; that which is disgorged. Bp. Hall. [ 1913 Webster ] |
吐出 | [としゅつ, toshutsu] (n, vs) vomit; spew; disgorge [Add to Longdo] |
Time: 0.0306 seconds, cache age: 3.647 (clear)