covenant | (n) ข้อตกลงร่วมกัน, Syn. compact, agreement, contract |
covenant | (vi) ทำสัญญา, See also: ทำข้อตกลง |
covenant | (vt) ทำสัญญา, See also: ทำข้อตกลง |
covenanted | (adj) ที่ทำสัญญาไว้, See also: ที่ทำข้อตกลงไว้, Syn. promised, pledged |
covenantee | (n) ผู้ที่อยู่ในสัญญา |
covenanter | (n) ผู้ทำสัญญา |
covenant for | (phrv) ทำสัญญา (กฎหมาย) เพื่อ, See also: ทำข้อตกลงเพื่อ, Syn. covenant with |
covenant with | (phrv) ทำสัญญา (กฎหมาย) เพื่อ, See also: ทำข้อตกลงเพื่อ, Syn. covenant for |
covenant | (คัพ'วะเนินทฺ) n. ข้อตกลง, สัญญา, ข้อกำหนด, บทบัญญัติในกฎหมายโบราณ, สัญญาของพระเจ้าในพระคัมภีร์ vi. ทำสัญญา, ทำข้อตกลง. vt. ตกลง (โดยสัญญา) , ให้คำมั่น, กำหนด, Syn. compact, agreement, agree |
covenanted | (คัฟ'วะเนินทิด) adj. ซึ่งได้ทำสัญญาหรือ ตกลงไว้แล้ว, ซึ่งมีหน้าที่ต้องปฏิบัติตามสัญญา |
covenantee | (คัฟวะเนินที') n. ผู้ที่ถูกกำหนดหรือให้คำมั่นไว้ในสัญญา |
covenanter | (คัฟ'วะเนินเทอะ) n. ผู้ทำสัญญา |
covenant | (n) สนธิสัญญา, ข้อตกลง, ข้อกำหนด, บทบัญญัติ |
covenant | (vi) ให้คำมั่น, ให้สัญญา, ทำสัญญา, ทำข้อตกลง |
covenant | กติกา, ข้อตกลงที่ทำเป็นหนังสือ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
covenant | กติกา [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Covenant of the League of Nations | กติกาสันนิบาตชาติ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
covenant running with the land | ข้อตกลงเกี่ยวกับที่ดิน [ ดู touching and concerning land ] [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
covenant | กติกาสัญญา (สนธิสัญญาประเภทหนึ่ง) [การทูต] |
Covenants not to compete | ข้อสัญญาห้ามการแข่งขันทางธุรกิจ [TU Subject Heading] |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
covenant | And to the people whose married life is not going well, let's remember the marriage covenant sworn solemnly before God at the wedding ceremony. |
กติกา | [katikā] (n) EN: agreement ; pact ; convention ; covenant ; contract ; rules FR: convention [ f ] ; pacte [ m ] ; accord [ m ] |
covenant | |
covenants | |
covenanter | |
covenanters |
covenant | |
covenants | |
covenanted | |
covenanting |
covenant | (n) a signed written agreement between two or more parties (nations) to perform some action, Syn. concordat, compact |
covenant | (n) (Bible) an agreement between God and his people in which God makes certain promises and requires certain behavior from them in return |
covenant | (v) enter into a covenant |
covenant | (v) enter into a covenant or formal agreement |
Covenant | n. [ OF. covenant, fr. F. & OF. convenir to agree, L. convenire. See Convene. ] [ 1913 Webster ] Then Jonathan and David made a covenant. 1 Sam. xviiii. 3. [ 1913 Webster ] Let there be covenants drawn between us. Shak. [ 1913 Webster ] If we conclude a peace, He [ Wharton ] was born in the days of the Covenant, and was the heir of a covenanted house. Macaulay. [ 1913 Webster ] I will establish my covenant between me and thee and thy seed after thee in their generations for an everlasting covenant, to be a God unto thee, and to thy seed after thee. Gen. xvii. 7. [ 1913 Webster ] |
Covenant | v. i. Jupiter covenanted with him, that it should be hot or cold, wet or dry, . . . as the tenant should direct. L'Estrange. [ 1913 Webster ] And they covenanted with him for thyrty pieces of silver. Matt. xxvi. 15. |
Covenant | v. t. To grant or promise by covenant. [ 1913 Webster ] My covenant of peace that I covenanted with you. Wyclif. [ 1913 Webster ] |
Covenantee | n. (Law) The person in whose favor a covenant is made. [ 1913 Webster ] |
Covenanter | n. |
Covenanting | a. Belonging to a covenant. Specifically, belonging to the Scotch Covenanters. [ 1913 Webster ] Be they covenanting traitors, |
Covenantor | n. (Law) The party who makes a covenant. Burrill. [ 1913 Webster ] |
圣约 | [圣 约 / 聖 約] covenant #105,732 [Add to Longdo] |
Schwur { m }; Bund { m } | einen Bund schließen | covenant | to covenant [Add to Longdo] |
旧約 | [きゅうやく, kyuuyaku] (n) (1) old promise; old agreement; old covenant; (2) (abbr) (See 旧約聖書) Old Testament; (P) #14,404 [Add to Longdo] |
国際人権規約 | [こくさいじんけんきやく, kokusaijinkenkiyaku] (n) (1) International Covenants on Human Rights; ICCPR; (2) International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights; ICESCR [Add to Longdo] |
聖櫃 | [せいひつ, seihitsu] (n) (1) Ark of the Covenant (Judaism); (2) tabernacle (Catholicism) [Add to Longdo] |
誓約 | [せいやく, seiyaku] (n, vs) written vow; pledge; covenant; (P) [Add to Longdo] |
誓約書 | [せいやくしょ, seiyakusho] (n) written oath; covenant; pledge [Add to Longdo] |
盟約 | [めいやく, meiyaku] (n, vs) oath; pledge; pact; covenant; (P) [Add to Longdo] |
連判状 | [れんばんじょう, renbanjou] (n) jointly sealed covenant [Add to Longdo] |
Time: 0.0291 seconds, cache age: 4.383 (clear)