-whine- แปลว่าอะไร ดูความหมาย ตัวอย่างประโยค หมายความว่า พจนานุกรม Longdo Dictionary แปลภาษา คำศัพท์

Dictionaries languages
Japanese
Chinese
German
French
Thai
English

English Phonetic Symbols
ARPABET (CMU)
IPA
Thai reading

Chinese Phonetic Symbols
Pinyin (拼音)
Zhuyin (注音)

49 ผลลัพธ์ สำหรับ -whine-

ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ

ว่าด้วยโฆษณา

เราทราบดีว่าท่านผู้ใช้คงไม่ได้อยากให้มีโฆษณาเท่าใดนัก แต่โฆษณาช่วยให้ทาง Longdo เรามีรายรับเพียงพอที่จะให้บริการพจนานุกรมได้แบบฟรีๆ ต่อไป ดูรายละเอียดเพิ่มเติม

whine	(vi) ครวญคราง, See also: คร่ำครวญ, พูดเสียงสะอื้น, Syn. groan, moan, wail
whine	(n) การครวญคราง, See also: การคร่ำครวญ, การพูดเสียงสะอื้น
whiner	(n) ผู้ครวญคราง

whine	(n) การคราง, การหอน, การสะอื้น, เสียงบ่นพึมพำ
whine	(vi) ร้องคราง, หอน, บ่นพึมพำ, บ่นอู้อี้, สะอื้น

No more whining over nothing.		ไม่มีคำเพียงลมปากอีกต่อไป Basic Instinct (1992)
Larry, I'm not whining.		ลาร์รี่ฉันไม่ได้เร่งนะ Junior (1994)
- "Whining Whores".		-"ไวน์นิ่ง วอร์" Hope Springs (2003)
Oh, listen to that, Julie. I didn't think Mormons liked whine?		ได้ยินใหมจูลี่ หมอสอนศาสนากำลังเบ่งใส่เราว่ะเพื่อน Latter Days (2003)
Shut up! Stop whining!		หุบปากเดี๋ยวนี้ เลิกคร่ำครวญซะที Crazy First Love (2003)
I'm not here cause I wanna be Your sister whined until I came.		ฉันไม่อยากมาซะหน่อย พี่สาวนายง๊องแง๊งจนกว่าฉันจะยอมมา Romance of Their Own (2004)
Don't whine!		อย่าร้องน่า! Everybody Has a Little Secret (2004)
Don't whine!		อย่าร้องน่า! Everybody Has a Little Secret (2004)
And I hate you whining like a kid.		แล้วฉันก็เกลียดที่เธองอแงเป็นเด็กๆ Innocent Steps (2005)
He once whined to me about the wasted space of so large a trunk.		เขา เคยบ่นเป็นบ้า เขาว่าท้ายรถนี้มีพื้นที่มากเกินไป The Da Vinci Code (2006)
All right, look, no whining, no complaining, no fighting, or I'm adios.		เอาล่ะ ฟังนะ ห้ามโอดครวญ ห้ามบ่น ห้ามสู้ ไม่งั้นฉันไป Bandidas (2006)
I never whine.		ฉันไม่เคยโอดครวญ Bandidas (2006)

หอน	[høn] (v) EN: howl ; bay ; whine ; growl FR: hurler ; aboyer ; glapir ; donner de la voix ; gémir ; grogner
อ้อนวอน	[ønwøn] (v) EN: plead ; beg ; beseech ; appeal ; ask ; implore ; petition ; request ; pray ; solicit ; whine ; supplicate FR: supplier ; implorer

whine	/W AY1 N/ /วาย น/ /wˈaɪn/
whine	/HH W AY1 N/ /หึ วาย น/ /hwˈaɪn/
whiner	/W AY1 N ER0/ /ว้าย เหน่อ (ร)/ /wˈaɪnɜːʴ/
whiner	/HH W AY1 N ER0/ /หึ ว้าย เหน่อ (ร)/ /hwˈaɪnɜːʴ/
whines	/W AY1 N Z/ /วาย น สึ/ /wˈaɪnz/
whines	/HH W AY1 N Z/ /หึ วาย น สึ/ /hwˈaɪnz/
whiners	/W AY1 N ER0 Z/ /ว้าย เหน่อ (ร) สึ/ /wˈaɪnɜːʴz/
whiners	/HH W AY1 N ER0 Z/ /หึ ว้าย เหน่อ (ร) สึ/ /hwˈaɪnɜːʴz/
whinery	/W AY1 N ER0 IY0/ /ว้าย เหน่อ (ร) หรี่/ /wˈaɪnɜːʴiː/
whinery	/HH W AY1 N ER0 IY0/ /หึ ว้าย เหน่อ (ร) หรี่/ /hwˈaɪnɜːʴiː/

whine	(v, n) /w ai1 n/ /วาย น/ /wˈaɪn/
whined	(v, v) /w ai1 n d/ /วาย น ดึ/ /wˈaɪnd/
whiner	(n) /w ai1 n @ r/ /ว้าย เหนิ่ร/ /wˈaɪnər/
whines	(v, n) /w ai1 n z/ /วาย น สึ/ /wˈaɪnz/
whiners	(n) /w ai1 n @ z/ /ว้าย เหนอะ สึ/ /wˈaɪnəz/

whine	(v) move with a whining sound
whine	(v) make a high-pitched, screeching noise, Syn. screech, screak, skreak, squeak, creak
whine	(v) complain whiningly, Syn. yawp, yammer, grizzle
whiner	(n) a person given to excessive complaints and crying and whining, Syn. complainer, sniveller, squawker, grumbler, moaner, crybaby, bellyacher

Whine	v. i. [ imp. & p. p. Whined p. pr. & vb. n. Whining. ] [ OE. whinen, AS. hwīnan to make a whistling, whizzing sound; akin to Icel. hvīna, Sw. hvina, Dan. hvine, and probably to G. wiehern to neigh, OHG. wihōn, hweijōn; perhaps of imitative origin. Cf. Whinny, v. i. ] To utter a plaintive cry, as some animals; to moan with a childish noise; to complain, or to tell of sorrow, distress, or the like, in a plaintive, nasal tone; hence, to complain or to beg in a mean, unmanly way; to moan basely. “Whining plovers.” Spenser. [ 1913 Webster ] The hounds were . . . staying their coming, but with a whining accent, craving liberty. Sir P. Sidney. [ 1913 Webster ] Dost thou come here to whine? Shak. [ 1913 Webster ]
Whine	v. t. To utter or express plaintively, or in a mean, unmanly way; as, to whine out an excuse. [ 1913 Webster ]
Whine	n. A plaintive tone; the nasal, childish tone of mean complaint; mean or affected complaint. [ 1913 Webster ]
Whiner	n. One who, or that which, whines. [ 1913 Webster ]

クンクン鳴く;くんくん鳴く	[クンクンなく(クンクン鳴く);くんくんなく(くんくん鳴く), kunkun naku ( kunkun naku ); kunkunnaku ( kunkun naku )] (exp, v5k) to whine (of a dog) [Add to Longdo]
弱音をはく;弱音を吐く	[よわねをはく, yowanewohaku] (exp, v5k) to whine; to make complaints; to capitulate; to say die; to cry uncle [Add to Longdo]
駄駄を捏ねる;駄々を捏ねる;駄駄をこねる;駄々をこねる	[だだをこねる, dadawokoneru] (exp, v1) to be unreasonable; to whine; to throw a tantrum [Add to Longdo]
悲鳴を上げる;悲鳴をあげる	[ひめいをあげる, himeiwoageru] (exp, v1) (1) (See 上げる・11) to scream; (2) to whine; to grumble; to complain [Add to Longdo]
鳴き声(P);啼き声;啼声(io);鳴声(io)	[なきごえ, nakigoe] (n, vs) (See 泣き声) cry (esp. animal); roar; chirp; tweet; bark; whine; meow; (P) [Add to Longdo]