-reprove- แปลว่าอะไร ดูความหมาย ตัวอย่างประโยค หมายความว่า พจนานุกรม Longdo Dictionary แปลภาษา คำศัพท์
×
Dictionaries languages







English Phonetic Symbols




Chinese Phonetic Symbols


27 ผลลัพธ์ สำหรับ -reprove-
ภาษา
หรือค้นหา: -reprove-, *reprove*

มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่
ปรับการตั้งค่า
NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
reprove(vt) ตำหนิ, See also: ดุด่า, ว่ากล่าว, Syn. blame, curse, rebuke
reprove for(phrv) ด่าว่ารุนแรง, See also: ประณาม, Syn. tell off

Hope Dictionary
reprove(รีพรูฟว') vt., vi. กล่าวคำตำหนิ, ตำหนิ, ติเตียน, กล่าวหา, ต่อว่า, ดุ, ประณาม, แสดงความไม่เห็นด้วย, See also: reprover n., Syn. censure, Ant. praise

Nontri Dictionary
reprove(vt) ตำหนิ, ติเตียน, กล่าวหา, ต่อว่า, ประณาม

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
ว่ากล่าว(v) reprove, See also: rebuke, reprimand, censure, admonish, condemn, reproach, scold, Syn. ติเตียน, ติ, ว่าขาน, Ant. ชมเชย, Example: เด็กพวกนี้ถูกพ่อแม่ว่ากล่าวเป็นประจำเพราะมีปัญหาเรื่องความประพฤติ, Thai Definition: พูดให้เห็นข้อบกพร่อง
ว่าขาน(v) reprimand, See also: reprove, rebuke, censure, admonish, condemn, reproach, scold, Syn. ต่อว่า, Ant. ชมเชย, Example: ไม่ว่าญาติพี่น้องจะว่าขานอย่างไร เขาก็ยืนยันจะทำงานนี้ต่อไป, Thai Definition: พูดให้เห็นข้อบกพร่อง
สวด(v) reprove, See also: reprimand, rebuke, berate, censure, blame, condemn, scold, Syn. ดุด่า, ว่ากล่าว, Ant. ชมเชย, Example: ผมถูกเพื่อนสวดเพราะมาช้า, Notes: (ปาก)
ติเตียน(v) blame, See also: reprove, express disapproval, censure, Syn. ตำหนิ, ติ, กล่าวโทษ, ครหา, ตำหนิติเตียน, Ant. ชมเชย, ยกย่อง, Example: อาจารย์ติเตียนเรื่องความสะเพร่าในการทำงานของนักเรียน, Thai Definition: ยกสิ่งไม่ดีขึ้นพูดเพื่อตำหนิ

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
บริภาษ[børiphāt] (v) EN: criticize ; condemn ; revile ; reprove ; censure  FR: critiquer ; condamner
ด่า[dā] (v) EN: condemn ; rebuke ; criticize ; reprove ; scold ; attack ; revile  FR: critiquer ; réprouver ; condamner
ด่าทอ[dāthø] (v) EN: revile ; condemn ; rebuke ; reprove ; hurl ; curse  FR: gronder ; réprimander
ดุ[du] (v) EN: blame ; censure ; scold ; reproach ; reprove ; reprimand ; rebuke ; admonish ; castigate  FR: reprocher ; réprimander
ขนาบ[khanāp] (v) EN: castigate ; reprimand ; blame ; reprove ; condemn ; chastise ; chasten ; rebuke  FR: réprimander ; blâmer ; gronder ; sermonner ; houspiller ; admonester (litt.) ; gourmander (litt.) ; semoncer (litt.) ; tancer (litt.) ; morigéner (litt.)
สวด[sūat] (v) EN: reprove ; rebuke
ตักเตือน[takteūoen] (v) EN: warn ; caution ; exort ; counsel ; advise ; remind ; admonish ; reprimand ; reprove ; rebuke ; reproach  FR: prévenir ; mettre en garde ; conseiller ; recommander ; exhorter
ตำหนิ[tamni] (v) EN: blame ; reprove ; reprimand ; reproach ; criticise  FR: blâmer ; réprimander
ตัดพ้อ[tatphø] (v) EN: take to task ; reprove ; complain ; reproach ; express one's resentment
ติเตียน[titīen] (v) EN: blame ; reprove ; express disapproval ; censure ; criticize ; review ; discuss both good and bad points  FR: critiquer ; analyser ; peser le pour et le contre

Oxford Advanced Learners Dictionary
reprove
reproved
reproves

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Reprove

v. t. [ imp. & p. p. Reproved p. pr. & vb. n. Reproving. ] [ F. réprouver, OF. reprover, fr. L. reprobare. See Reprieve, Reprobate, and cf. Reproof. ] 1. To convince. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

When he is come, he will reprove the world of sin, and of righteousness, and of judgment. John xvi. 9. [ 1913 Webster ]

2. To disprove; to refute. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Reprove my allegation, if you can. Shak. [ 1913 Webster ]

3. To chide to the face as blameworthy; to accuse as guilty; to censure. [ 1913 Webster ]

What if thy son [ 1913 Webster ]

Prove disobedient, and, reproved, retort,
“Wherefore didst thou beget me?” Milton. [ 1913 Webster ]

4. To express disapprobation of; as, to reprove faults. [ 1913 Webster ]

He neither reproved the ordinance of John, neither plainly condemned the fastings of the other men. Udall. [ 1913 Webster ]

Syn. -- To reprehend; chide; rebuke; scold; blame censure. -- Reprove, Rebuke, Reprimand. These words all signufy the expression of disapprobation. To reprove implies greater calmness and self-possession. To rebuke implies a more excited and personal feeling. A reproof may be administered long after the offience is committed, and is usually intended for the reformation of the offender; a rebuke is commonly given at the moment of the wrong, and is administered by way of punishment and condemnation. A reprimand proceeds from a person invested with authority, and is a formal and offiscial act. A child is reproved for his faults, and rebuked for his impudence. A military officer is reprimanded for neglect or violation of duty. [ 1913 Webster ]

Reprover

n. One who, or that which, reproves. [ 1913 Webster ]


EDICT JP-EN Dictionary
こら[kora] (conj, int) (1) interjection meant to scold or reprove someone; hey!; (2) interjection to call out to someone; hey! [Add to Longdo]
詰責[きっせき, kisseki] (n, vs) (obsc) reproach; reprove; reprimand [Add to Longdo]
叱られる[しかられる, shikarareru] (v1) to be scolded; to be reproved [Add to Longdo]
窘める[たしなめる, tashinameru] (v1, vt) (uk) to chide; to rebuke; to reprove [Add to Longdo]

ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ

Time: 0.0247 seconds, cache age: 5.212 (clear)
ว่าด้วยโฆษณา
เราทราบดีว่าท่านผู้ใช้คงไม่ได้อยากให้มีโฆษณาเท่าใดนัก แต่โฆษณาช่วยให้ทาง Longdo เรามีรายรับเพียงพอที่จะให้บริการพจนานุกรมได้แบบฟรีๆ ต่อไป ดูรายละเอียดเพิ่มเติม