inebriate | (n) คนเมา (คำโบราณ), See also: คนขี้เมา, Syn. drunkard, habitual drunkard |
inebriate | (vt) ทำให้เบิกบานใจ, See also: ทำให้เคลิ้มใจ, Syn. exhilarate |
inebriate | (vt) ทำให้เมา, See also: ทำให้มึน, Syn. intoxicate, make drunk, stimulate |
inebriate | (adj) เมา (คำโบราณ), See also: มึนเมา, Syn. drunken, intemperate |
inebriate | (อินอี'บริเอท) vt. ทำให้มึนเมา, ทำให้เบิกบานใจ, ทำให้เคลิบเคลิ้ม n. ขี้เมา, คนเมา. adj. เมา, เมาเหล้า., See also: inebriation n. |
inebriate | (adj) เมา, ขี้เมา, เคลิบเคลิ้ม |
inebriate | (n) คนเมา, คนขี้เมา |
inebriate | (vt) ทำให้เมา, ทำให้มึนเมา, ทำให้เคลิบเคลิ้ม |
inebriation; drunkenness; ebriety | ความเมา (เหล้า) [ มีความหมายเหมือนกับ inebriety ๑ ] [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
มอมเหล้า | (v) make someone drunk, See also: inebriate, ply someone with liquor, Example: เธอวางแผนการต่างๆ เพื่อทำลายลูกน้อง สุดท้ายเธอเองก็กลับถูกลูกน้องตัวเองมอมเหล้า และข่มขืน, Thai Definition: ล่อให้กินเหล้าจนเมาครองสติไม่ได้ |
เมา | [mao = māo] (v) EN: be drunk ; be intoxicated ; suffer motion sickness ; be tipsy ; be plastered ; be drunken ; be legless ; be inebriated FR: être soûl = être saoul ; être ivre ; avoir bu ; être plein (fam.) ; être bourré (fam.) |
มอมเหล้า | [møm lao] (v, exp) EN: make someone drunk ; inebriate ; ply someone with liquor FR: soûler = saouler (vx) ; faire boire |
inebriate | |
inebriated | |
inebriates | |
inebriating |
inebriate | |
inebriate | |
inebriated | |
inebriates | |
inebriates | |
inebriating | |
inebriation | |
inebriations |
Inebriate | a. [ L. inebriatus, p. p. ] Intoxicated; drunk; habitually given to drink; stupefied. [ 1913 Webster ] Thus spake Peter, as a man inebriate and made drunken with the sweetness of this vision, not knowing what he said. Udall. [ 1913 Webster ] |
Inebriate | n. One who is drunk or intoxicated; esp., an habitual drunkard; Some inebriates have their paroxysms of inebriety. E. Darwin. [ 1913 Webster ] |
Inebriate | v. t. The cups The inebriating effect of popular applause. Macaulay. [ 1913 Webster ] |
Inebriate | v. i. To become drunk. [ Obs. ] Bacon. [ 1913 Webster ] |
inebriated | adj. under the influence of alcohol; intoxicated; drunk. |
Inebriation | n. [ L. inebriatio. ] The condition of being inebriated; intoxication; figuratively, deprivation of sense and judgment by anything that exhilarates, as success. Sir T. Browne. [ 1913 Webster ] Preserve him from the inebriation of prosperity. Macaulay. |
酔わす | [よわす, yowasu] (v5s, vt) (1) to get (someone) drunk; to inebriate; to intoxicate; (2) to charm; to enchant [Add to Longdo] |
酔わせる | [よわせる, yowaseru] (v1, vt) (1) to get (someone) drunk; to inebriate; to intoxicate; (2) to charm; to enchant [Add to Longdo] |
Time: 0.0281 seconds, cache age: 1.214 (clear)