possessor | (n) ผู้เป็นเจ้าของ, See also: เจ้าของ, Syn. owner, holder, inheritor, occupant |
possessory | (adj) เกี่ยวกับการครอบครอง |
possessor | (n) เจ้าของ, ผู้ครอบครอง, ผู้ยึดครอง, ผู้ควบคุม |
possessor | ผู้ครอบครอง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
possessor bona fide; bona fide possessor | ผู้ครอบครองโดยสุจริต [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
possessor bona fide | ผู้ครอบครองโดยสุจริต [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
possessor mala fide | ผู้ครอบครองโดยไม่สุจริต [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
possessory | เกี่ยวกับการครอบครอง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
possessory action | การฟ้องคดีเพื่อเอาการครอบครองคืน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
possessory interest | สิทธิครอบครองที่เกิดจากการเข้าถือครองที่ดิน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
possessory lien | การครอบครองโดยอาศัยสิทธิยึดหน่วง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
possessory right | สิทธิครอบครอง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
possessory title | กรรมสิทธิ์ที่ได้มาโดยการครอบครองปรปักษ์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
bona fide possessor; possessor bona fide | ผู้ครอบครองโดยสุจริต [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Possessory liens | สิทธิยึดหน่วง [TU Subject Heading] |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
อาวาส | (n) possessor, See also: owner, Syn. ผู้ครอบครอง, เจ้าของ |
สิทธิครอบครอง | (n) possessory right, Example: ฉันมีสิทธิครอบครองที่ดินผืนนี้ตามกฎหมายมรดก, Thai Definition: สิทธิของบุคคลที่จะยึดทรัพย์สินไว้โดยเจตนาจะยึดเพื่อตน, Notes: (กฎหมาย) |
สิทธิครอบครอง | [sitthi khrøpkhrøng] (n, exp) EN: right of possession ; possessory right FR: droit de propriété [ m ] |
ตราจอง | [trājøng] (n) EN: document of possessory rights to land |
possessor |
possessor | |
possessors |
owner | (n) a person who owns something, Syn. possessor |
Dispossessor | n. One who dispossesses. Cowley. [ 1913 Webster ] |
Possessor | n. [ L.: cf. F. possesseur. ] One who possesses; one who occupies, holds, owns, or controls; one who has actual participation or enjoyment, generally of that which is desirable; a proprietor. “Possessors of eternal glory.” Law. [ 1913 Webster ] As if he had been possessor of the whole world. Sharp. [ 1913 Webster ] |
Possessory | a. [ L. possessorius: cf. F. possessoire. ] Of or pertaining to possession, either as a fact or a right; of the nature of possession;
|
Prepossessor | n. One who possesses, or occupies, previously. R. Brady. [ 1913 Webster ] |
Underpossessor | n. One who possesses or holds anything subject to the superior of another. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ] |
Besitzer { m }; Inhaber { m } | Besitzer { pl }; Inhaber { pl } | possessor | possessors [Add to Longdo] |
Enteigner { m } | dispossessor [Add to Longdo] |
所持者 | [しょじしゃ, shojisha] (n) possessor [Add to Longdo] |
Time: 0.0367 seconds, cache age: 3.296 (clear)