*mischief* แปลว่าอะไร ดูความหมาย ตัวอย่างประโยค หมายความว่า พจนานุกรม Longdo Dictionary แปลภาษา คำศัพท์

Take off แปลว่าอะไรได้บ้าง? คำว่า “Taking Off” เป็นกริยาวลีที่ได้ยินบ่อยๆ ซึ่งอาจจะดูเป็นคำง่ายๆ แต่จริงๆ แล้วคำนี้มีแปลได้หลายความหมายเลยทีเดียว ทำให้คำนี้เป็นอีกหนึ่งคำที่น่าสนใจ บทความนี้จะพาคุณไปรู้จัก Taking off ในบริบทต่าง ๆ พร้อมอธิบายความหมายและวิธีการใช้อย่างถูกต้องในบทสนทนา ไม่ว่าคุณจะพูดถึงการเดินทาง หรือใช้คำสแลงในชีวิตประจำวัน คำนี้มีประโยชน์มากกว่าที่คิด! มาลองดูกันเลย Meaning (English)...

mischief	(n) การก่อกวน, See also: การสร้างปัญหา, การสร้างความปั่นป่วน, การสร้างความชั่วร้าย, Syn. troublesomeness, Ant. help
mischief	(n) ความเสียหาย, See also: การทำให้บาดเจ็บ, ความโชคร้าย, Syn. injury, damage, harm
make mischief	(idm) ทำให้ยุ่งยาก
mischief-maker	(n) ผู้ก่อการร้าย, See also: ผู้ทำความชั่ว, Syn. devil
mischief-making	(n) การก่อการร้าย, See also: การทำความชั่ว, Syn. mischief
be up to mischief	(idm) ประพฤติตัวเหลวไหล, See also: เกเร, เหลวไหล, Syn. get up to

public mischief	การทำให้เสียหายแก่ประชาชน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
mischief	การทำให้เสียทรัพย์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
mischief rule	หลักการตีความกฎหมายเพื่อแก้ไขสิ่งที่ผิด [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
malicious mischief; malicious damage	ความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
malicious damage; malicious mischief	ความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ [ ดู criminal damage ] [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
malicious damage; malicious mischief	ความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
malicious mischief; malicious damage	ความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ [ ดู criminal damage ] [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

mischief	A child's mischief often causes a fire.
mischief	Alcohol has done great mischief to his body.
mischief	Boys are fond of mischief.
mischief	Children are always doing some mischief or other.
mischief	He must have done it out of mischief.
mischief	He's angry at about his mischief.
mischief	I like the child all the better for his mischief.
mischief	Mischief is common to most children.
mischief	That child is full of mischief.
mischief	The little boy got into mischief when he was left alone.
mischief	The storm did great mischief to the crops.
mischief	Thoughtless speech may give rise to great mischief.
mischief	We stopped the child from getting into mischief.

mischief	(n) /m i1 s ch i f/ /มิ สึ ฉิ ฝึ/ /mˈɪstʃɪf/
mischiefs	(n) /m i1 s ch i f s/ /มิ สึ ฉิ ฝึ สึ/ /mˈɪstʃɪfs/
mischief-maker	(n) /m i1 s ch ii f - m ei k @ r/ /มิ สึ ฉี่ ฝึ เหม่ เขิ่ร/ /mˈɪstʃiːf-meɪkər/
mischief-makers	(n) /m i1 s ch ii f - m ei k @ z/ /มิ สึ ฉี่ ฝึ เหม่ เขอะ สึ/ /mˈɪstʃiːf-meɪkəz/
mischief-making	(n) /m i1 s ch ii f - m ei k i ng/ /มิ สึ ฉี่ ฝึ เหม่ ขิ่ง/ /mˈɪstʃiːf-meɪkɪŋ/

mischief	(n) reckless or malicious behavior that causes discomfort or annoyance in others, Syn. mischief-making, rascality, devilry, roguishness, roguery, devilment, shenanigan, deviltry, mischievousness
maleficence	(n) the quality or nature of being harmful or evil, Syn. balefulness, mischief, Ant. beneficence
troublemaker	(n) someone who deliberately stirs up trouble, Syn. mischief-maker, trouble maker, bad hat, troubler
vandalism	(n) willful wanton and malicious destruction of the property of others, Syn. hooliganism, malicious mischief

malicious mischief	n. (Law), Malicious and willful destructionof or injury to the property of others; -- it is an offense at common law. Wharton. Syn. -- vandalism, hooliganism. [ 1913 Webster + WordNet 1.5 ]
Mischief	n. [ OE. meschef bad result, OF. meschief; pref. mes- (L. minus less) + chief end, head, F. chef chief. See Minus, and Chief. ] [ 1913 Webster ] 1. Harm; damage; esp., disarrangement of order; trouble or vexation caused by human agency or by some living being, intentionally or not; often, calamity, mishap; trivial evil caused by thoughtlessness, or in sport. Chaucer. [ 1913 Webster ] Thy tongue deviseth mischiefs. Ps. lii. 2. [ 1913 Webster ] The practice whereof shall, I hope, secure me from many mischiefs. Fuller. [ 1913 Webster ] 2. Cause of trouble or vexation; trouble. Milton. [ 1913 Webster ] The mischief was, these allies would never allow that the common enemy was subdued. Swift. [ 1913 Webster ] To be in mischief, to be doing harm or causing annoyance. -- To make mischief, to do mischief, especially by exciting quarrels. -- To play the mischief, to cause great harm; to throw into confusion. [ Colloq. ] [ 1913 Webster ] Syn. -- Damage; harm; hurt; injury; detriment; evil; ill. -- Mischief, Damage, Harm. Damage is an injury which diminishes the value of a thing; harm is an injury which causes trouble or inconvenience; mischief is an injury which disturbs the order and consistency of things. We often suffer damage or harm from accident, but mischief always springs from perversity or folly. [ 1913 Webster ]
Mischief	v. t. To do harm to. [ Obs. ] Milton. [ 1913 Webster ]
Mischiefable	a. Mischievous. [ R. ] Lydgate. [ 1913 Webster ]
Mischiefful	a. Mischievous. [ Obs. ] Foote. [ 1913 Webster ]
Mischief-maker	n. One who makes mischief; one who excites or instigates quarrels or enmity. [ 1913 Webster ]
Mischief-making	a. Causing harm; exciting enmity or quarrels. Rowe. -- n. The act or practice of making mischief, inciting quarrels, etc. [ 1913 Webster ]

恶作剧	[è zuò jù, ㄜˋ ㄗㄨㄛˋ ㄐㄩˋ, 恶作剧 / 惡作劇] mischief; mischievous; practical joke #22,834 [Add to Longdo]
作怪	[zuò guài, ㄗㄨㄛˋ ㄍㄨㄞˋ, 作怪] to make trouble; mischief; fantastic; to go to bed with sb; to be naughty (oblique reference to taboo subject of sex) #24,882 [Add to Longdo]
捣鬼	[dǎo guǐ, ㄉㄠˇ ㄍㄨㄟˇ, 捣鬼 / 搗鬼] to play tricks; to cause mischief #58,310 [Add to Longdo]
搞鬼	[gǎo guǐ, ㄍㄠˇ ㄍㄨㄟˇ, 搞鬼] to make mischief; to play tricks in secret #59,326 [Add to Longdo]
搬弄是非	[bān nòng shì fēi, ㄅㄢㄋㄨㄥˋ ㄕˋ ㄈㄟ, 搬弄是非] to incite a quarrel (成语 saw); to sow discord between people; to tell tales; to make mischief #65,010 [Add to Longdo]
挑拨是非	[tiǎo bō shì fēi, ㄊㄧㄠˇ ㄅㄛㄕˋ ㄈㄟ, 挑拨是非 / 挑撥是非] to incite a quarrel (成语 saw); to sow discord between people; to tell tales; to make mischief #154,344 [Add to Longdo]
倒蛋	[dǎo dàn, ㄉㄠˇ ㄉㄢˋ, 倒蛋] mischief; to make trouble [Add to Longdo]

悪戯(P);惡戲(oK)	[いたずら(P);あくぎ;いたづら(ik), itazura (P); akugi ; itadura (ik)] (adj-na, adj-no, n, vs) tease; prank; trick; practical joke; mischief; (P) #7,812 [Add to Longdo]
おいた	[oita] (n) childish prank; mischief [Add to Longdo]
お茶目	[おちゃめ, ochame] (adj-na, n) (See 茶目) playfulness; mischief; urchin; wag [Add to Longdo]
悪さ	[わるさ, warusa] (n) badness; mean mischief; (P) [Add to Longdo]
悪たれる	[あくたれる, akutareru] (v1, vi) to do mischief; to use abusive language [Add to Longdo]
悪悪戯	[わるいたずら, waruitazura] (n) mischief [Add to Longdo]
悪戯者	[いたずらもの, itazuramono] (n) loose woman; useless fellow; mischief maker [Add to Longdo]
禍害	[かがい, kagai] (n) evil; harm; mischief [Add to Longdo]
害毒	[がいどく, gaidoku] (n) harm; injury; mischief; poison; virus [Add to Longdo]
茶目	[ちゃめ, chame] (adj-na, n) playfulness; mischief; urchin; wag; brown eyes [Add to Longdo]
凸坊	[でこぼう, dekobou] (n) beetle-browed boy; mischief [Add to Longdo]
不善	[ふぜん, fuzen] (n) evil; sin; vice; mischief [Add to Longdo]
蠢動;惷動(iK)	[しゅんどう, shundou] (n, vs) (1) wriggling; squirming; maneuvering; manoeuvering; (2) mischief; despicable acts [Add to Longdo]