เนินเขา | (n) hill, See also: hillock, mount, knoll, rise, height, mound, Syn. เนิน, Example: คนขี่ม้าต้อนฝูงแกะอยู่ที่เนินเขา, Thai Definition: โคกขนาดใหญ่ที่ค่อยลาดสูงขึ้นจากระดับเดิม |
เชิงเนิน | (n) mound, See also: hillock, knoll, hummock, Example: เขารวมตัวกันเป็นกลุ่มอยู่ที่เชิงเนินฝากโน้น, Count Unit: แห่ง, Thai Definition: ส่วนฐานหรือส่วนด้านล่างของโคกที่ค่อยๆ ลาดสูงขึ้น |
โขด | (n) hillock, See also: knoll, Syn. เนิน, โคก, โขดหิน, Example: น้ำใสเย็นไหลรินผ่านโขดผ่านซอกลัดเลาะออกสู่แหล่งน้ำอันกว้างใหญ่, Thai Definition: ดินหรือหินที่สูงขึ้นเป็นโคกเป็นเนิน, ดิน หิน หรือ ทรายที่เป็นจอมสูงขึ้นพ้นน้ำบ้าง อยู่ใต้น้ำบ้าง |
โคก | (n) mound, See also: knoll, hillock, hummock, hammock, Syn. เนิน, Example: ชาวนาปลูกกระต๊อบอยู่ใกล้โคก, Count Unit: โคก, Thai Definition: ที่ดินที่นูนสูงขึ้น |
ปลายเนิน | (n) foot of the knoll, Example: ทหารถูกสั่งให้นอนหมอบอยู่ที่ปลายเนินจนกว่าจะได้รับคำสั่งให้บุก, Thai Definition: ตอนล่างสุดของโคกขนาดใหญ่ที่ค่อยลาดสูงขึ้นจากระดับเดิม |
มูน | (n) hillock, See also: earth mound, heap, knoll, Syn. โขด, โคก, Example: ซากของเขาเน่าเปื่อยอยู่ใต้มูนดินนี้ |
มูลดิน | (n) earthwork, See also: pile of earth, mould, knoll, Syn. งานดิน, Example: ฉันเห็นตัวอ้นหยุดยืนอยู่ข้างมูลดิน, Thai Definition: ดินที่สัตว์ขุดคุ้ยสูงขึ้นเป็นโขด |
กรัง | (n) mound, See also: knoll, Syn. เนิน, Ant. ราบ, Example: เราเดินขึ้นกรังจนหมดแรงไปตามๆ กัน |
เทิน | (n) mound, See also: pile, heap, knoll, hillock, bulwark, rampart, Syn. เนิน, เนินดิน |
Knoll | v. i. To sound, as a bell; to knell. Shak. [ 1913 Webster ] For a departed being's soul The death hymn peals, and the hollow bells knoll. Byron. [ 1913 Webster ] |
Knoll | n. The tolling of a bell; a knell. [ R. ] Byron. [ 1913 Webster ] |
Knoll | n. [ AS. cnoll; akin to G. knolle, knollen, clod, lump, knob, bunch, OD. knolle ball, bunch, Sw. knöl, Dan. knold. ] A little round hill; a mound; a small elevation of earth; the top or crown of a hill. [ 1913 Webster ] On knoll or hillock rears his crest, Lonely and huge, the giant oak. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ] |
Knoll | v. t. [ imp. & p. p. Knolled p. pr. & vb. n. Knolling. ] [ OE. knollen, AS. cnyllan. See Knell. ] To ring, as a bell; to strike a knell upon; to toll; to proclaim, or summon, by ringing. “Knolled to church.” Shak. [ 1913 Webster ] Heavy clocks knolling the drowsy hours. Tennyson. [ 1913 Webster ] |
Knoller | n. One who tolls a bell. [ Obs. ] Sherwood. [ 1913 Webster ] |
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ