disintegrat แปลว่าอะไร ดูความหมาย ตัวอย่างประโยค หมายความว่า พจนานุกรม Longdo Dictionary แปลภาษา คำศัพท์

คำว่า “ใช่” ไม่ได้มีแค่ YES | “Say ‘Yes’ Like a Pro: 18 Slang to Agree in Style!” ในภาษาอังกฤษมีวิธีตอบตกลงหรือพูดว่า “ใช่” ได้หลากหลายแบบ ซึ่งแต่ละแบบก็ให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันออกไป ไม่ว่าคุณจะอยากตอบรับอย่างเต็มใจ พูดแบบสบายๆ หรือเพิ่มความเก๋ให้กับคำตอบ การใช้สแลงก็ช่วยให้บทสนทนามีสีสันและดูสนุกขึ้นได้ บทความนี้จะแนะนำ 18 วิธีพูด “ใช่” ด้วยสแลงภาษาอังกฤษยอดนิยม ตั้งแต่คำง่ายๆ อย่าง “Yep” ไปจนถึงคำตอบแบบมั่นใจสุดๆ อย่าง “Hell yeah”...

disintegrate	(vi) แตกแยก, See also: แยกสลาย, แตกเป็นชิ้นๆ, Syn. diffuse, disperse, dissolove, break down
disintegrate	(vt) ทำให้พังทลาย, See also: ทำให้แตกแยก, ทำให้สลาย, ทำให้แตกเป็นชิ้นๆ, Syn. diffuse, disperse, dissolove, break down

disintegrate	(vt) แยกเป็นส่วนๆ, แตกสลาย, สลายตัว, สึกกร่อน, เน่าเปื่อย
disintegration	(n) การแยกเป็นส่วนๆ, การสลายตัว, การแตกสลาย, การสึกกร่อน

disintegration	การสลาย [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔]
disintegration of rock	การแตกสลายของหิน [ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖]

Disintegrate	การกระจายตัว [การแพทย์]
Disintegration	สลายตัว, การแตกตัว [การแพทย์]
Disintegration, radioactive	การสลายกัมมันตรังสี, การแปลงนิวเคลียสที่เกิดขึ้นเองของนิวไคลด์กัมมันตรังสีหนึ่งให้เป็นนิวไคลด์อีกชนิดหนึ่ง หรือชนิดเดิมที่มีสถานะพลังงานต่างกัน กระบวนการนี้ทำให้จำนวนอะตอมกัมมันตรังสีของสารตั้งต้นลดลงตามเวลาที่ผ่านไป โดยมีการปล่อยอนุภาคแอลฟา หรืออนุภาคบีตา และหรือรังสีแกมมาออกมา หรือมีการจับยึดแบบนิวเคลียร์ (nuclear capture) หรือการสลัดอิเล็กตรอนออกจากวงโคจร หรือการแบ่งแยกนิวเคลียส คำนี้มีความหมายเหมือนกับ radioactive disintegration [นิวเคลียร์]

พังครืน	(v) disintegrate, See also: shrivel, evaporate, Example: ความอดทนของน้าหวานพังครืน เหมือนฝนที่ตั้งเค้ามานานเทเม็ดลงมาราวฟ้ารั่ว, Thai Definition: หมดลง, สลายไป
สลาย	(v) disintegrate, See also: crumble, break up, break apart, shatter, Syn. แตกพัง, ทลาย, ละลาย, ฉลาย, Example: ความเชื่อนี้ได้สลายไปเนื่องจากผลการทดลองไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร, Thai Definition: สิ้นสภาพไป
การสลายตัว	(n) disintegration, See also: collapse, decay, rot, spoil, decompose, Syn. การกระจัดกระจาย, Ant. การรวมกลุ่ม, การรวมตัว, Example: ดินในภาคใต้เป็นดินที่เกิดจากการสลายตัวของซากพืชซากสัตว์ ในแอ่งที่ลุ่มน้ำขังตามชายฝั่งทะเล, Thai Definition: การที่จะไม่เป็นกลุ่มอีกต่อไป

สลาย	[salāi] (v) EN: crumble ; disintegrate ; break up ; break apart ; decay ; dissipate ; dissolve ; fall apart ; shatter ; disintegrate ; disperse FR: briser ; démolir ; dissoudre ; désagréger ; disperser
สึกหรอ	[seukrø] (v) EN: wear away ; disintegrate ; be eroded ; become depleted FR: éroder ; ronger
ยุ่ย	[yui = yūi] (v) EN: become soft (due to overcooking) ; break up ; crumble ; disintegrate ; be softhearted

disintegrate	(v) break into parts or components or lose cohesion or unity, Ant. integrate
disintegrate	(v) cause to undergo fission or lose particles
disintegrate	(v) lose a stored charge, magnetic flux, or current, Syn. decompose, decay
disintegration	(n) a loss (or serious disruption) of organization in some system
disintegrative	(adj) tending to cause breakup into constituent elements or parts, Ant. integrative

Disintegrate	v. t. [ imp. & p. p. Disintegrated; p. pr. & vb. n. Disintegrating. ] [ L. dis- + integratus, p. p. of integrare to renew, repair, fr. integer entire, whole. See Integer. ] To separate into integrant parts; to reduce to fragments or to powder; to break up, or cause to fall to pieces, as a rock, by blows of a hammer, frost, rain, and other mechanical or atmospheric influences. [ 1913 Webster ] Marlites are not disintegrated by exposure to the atmosphere, at least in six years. Kirwan. [ 1913 Webster ]
Disintegrate	v. i. To decompose into integrant parts; as, chalk rapidly disintegrates. [ 1913 Webster ]
Disintegration	n. (a) The process by which anything is disintegrated; the condition of anything which is disintegrated. Specifically (b) (Geol.) The wearing away or falling to pieces of rocks or strata, produced by atmospheric action, frost, ice, etc. [ 1913 Webster ] Society had need of further disintegration before it could begin to reconstruct itself locally. Motley. [ 1913 Webster ]
Disintegrator	n. (Mech.) A machine for grinding or pulverizing by percussion. [ 1913 Webster ]

分解	[ぶんかい, bunkai] (n, vs, adj-no) (1) disassembly; dismantling; disaggregating; analysis; disintegrating; decomposing; degrading; (2) { math } factorization; (3) { chem } decomposition; resolution; (4) { comp } deblocking; (P) #5,291 [Add to Longdo]
ロシュ限界;ロッシュ限界	[ロシュげんかい(ロシュ限界);ロッシュげんかい(ロッシュ限界), roshu genkai ( roshu genkai ); rosshu genkai ( rosshu genkai )] (n) Roche limit; Roche's limit (closest that a natural satellite can come to the center of a planet without disintegrating due to tidal forces) [Add to Longdo]
壊変	[かいへん, kaihen] (n, vs) disintegration [Add to Longdo]
壊変毎分	[かいへんまいふん, kaihenmaifun] (n) disintegration per minute; dpm [Add to Longdo]
核崩壊	[かくほうかい, kakuhoukai] (n) disintegration of a cell nucleus [Add to Longdo]
空中分解	[くうちゅうぶんかい, kuuchuubunkai] (n, vs) mid-air breakage or disintegration [Add to Longdo]
自壊	[じかい, jikai] (n, vs) (1) disintegration; (2) self-destruction [Add to Longdo]
自壊作用	[じかいさよう, jikaisayou] (n) (the act of) disintegration [Add to Longdo]