-correlat- แปลว่าอะไร ดูความหมาย ตัวอย่างประโยค หมายความว่า พจนานุกรม Longdo Dictionary แปลภาษา คำศัพท์

Dictionaries languages
Japanese
Chinese
German
French
Thai
English

English Phonetic Symbols
ARPABET (CMU)
IPA
Thai reading

Chinese Phonetic Symbols
Pinyin (拼音)
Zhuyin (注音)

66 ผลลัพธ์ สำหรับ -correlat-

ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ

ว่าด้วยโฆษณา

เราทราบดีว่าท่านผู้ใช้คงไม่ได้อยากให้มีโฆษณาเท่าใดนัก แต่โฆษณาช่วยให้ทาง Longdo เรามีรายรับเพียงพอที่จะให้บริการพจนานุกรมได้แบบฟรีๆ ต่อไป ดูรายละเอียดเพิ่มเติม

correlate	(adj) ซึ่งมีลักษณะร่วมกัน, See also: โดยสัมพันธ์กัน
correlate	(vt) มีความสัมพันธ์ร่วมกัน, Syn. connect, relate
correlate	(vi) มีความสัมพันธ์ร่วมกัน
correlate	(n) สิ่งที่มีความสัมพันธ์กัน
correlation	(n) ความสัมพันธ์กัน, Syn. association, relationship
correlative	(adj) ที่สัมพันธ์กัน
correlatively	(adv) อย่างมีความสัมพันธ์กัน
correlate with	(phrv) สัมพันธ์กับ

correlate	(คอ'ริเลท) vt. เทียบเคียง, ทำให้สัมพันธ์กัน. vi. มีความสัมพันธ์กัน adj. ซึ่งสัมพันธ์กัน, ซึ่งเกี่ยวพันกัน n. สิ่งที่สัมพันธ์กัน
correlation	(คอริเล'เชิน) n. ความสัมพันธ์กัน, การเกี่ยวพันกัน, ภาวะที่สัมพันธ์กัน, Syn. corelation
correlative	(คะเรล'ละทิฟว) adj. ซึ่งเกี่ยวพันกัน, เป็นคู่กัน n. สิ่งที่สัมพันธ์กัน, Syn. corelative

correlate	(vi) นำมาคู่กัน, เทียบเคียง, ลำดับ, เรียง, เกี่ยวพันกัน
correlation	(n) ความเกี่ยวพัน, ความสัมพันธ์, สหพันธ์
correlative	(adj) ซึ่งเกี่ยวพันกัน, ซึ่งสัมพันธ์กัน, เป็นคู่กัน

correlate	/K AO1 R AH0 L EY2 T/ /โค้ เหรอะ เล ถึ/ /kˈɔːrəlˌeɪt/
correlate	/K AO1 R AH0 L AH0 T/ /โค้ เหรอะ เหลอะ ถึ/ /kˈɔːrələt/
correlated	/K AO1 R AH0 L EY2 T AH0 D/ /โค้ เหรอะ เล เถอะ ดึ/ /kˈɔːrəlˌeɪtəd/
correlates	/K AO1 R AH0 L AH0 T S/ /โค้ เหรอะ เหลอะ ถึ สึ/ /kˈɔːrələts/
correlates	/K AO1 R AH0 L EY0 T S/ /โค้ เหรอะ เหล่ ถึ สึ/ /kˈɔːrəleɪts/
correlating	/K AO1 R AH0 L EY0 T IH0 NG/ /โค้ เหรอะ เหล่ ถิ่ง/ /kˈɔːrəleɪtɪŋ/
correlation	/K AO2 R AH0 L EY1 SH AH0 N/ /โค เหรอะ เล้ เฉิ่น/ /kˌɔːrəlˈeɪʃən/
correlations	/K AO2 R AH0 L EY1 SH AH0 N Z/ /โค เหรอะ เล้ เฉิ่น สึ/ /kˌɔːrəlˈeɪʃənz/

correlate	(v) /k o1 r @ l ei t/ /เคาะ เหรอะ เหล่ ถึ/ /kˈɒrəleɪt/
correlated	(v, v) /k o1 r @ l ei t i d/ /เคาะ เหรอะ เหล่ ถิ ดึ/ /kˈɒrəleɪtɪd/
correlates	(v) /k o1 r @ l ei t s/ /เคาะ เหรอะ เหล่ ถึ สึ/ /kˈɒrəleɪts/
correlating	(v) /k o1 r @ l ei t i ng/ /เคาะ เหรอะ เหล่ ถิ่ง/ /kˈɒrəleɪtɪŋ/
correlation	(n) /k o2 r @ l ei1 sh @ n/ /เคาะ เหรอะ เล้ เฉิ่น/ /kˌɒrəlˈeɪʃən/
correlative	(n) /k o1 r e1 l @ t i v/ /เคาะ เร้ะ เหลอะ ถิ ฝึ/ /kˈɒrˈelətɪv/
correlations	(n) /k o2 r @ l ei1 sh @ n z/ /เคาะ เหรอะ เล้ เฉิ่น สึ/ /kˌɒrəlˈeɪʃənz/
correlatives	(n) /k o1 r e1 l @ t i v z/ /เคาะ เร้ะ เหลอะ ถิ ฝึ สึ/ /kˈɒrˈelətɪvz/

correlate	(n) either of two or more related or complementary variables, Syn. correlative
correlate	(v) to bear a reciprocal or mutual relation
correlate	(v) bring into a mutual, complementary, or reciprocal relation
correlation	(n) a reciprocal relation between two or more things, Syn. correlativity
correlation	(n) a statistical relation between two or more variables such that systematic changes in the value of one variable are accompanied by systematic changes in the other, Syn. correlational statistics
correlational	(adj) relating to or employing correlation
correlational analysis	(n) the use of statistical correlation to evaluate the strength of the relations between variables
correlation coefficient	(n) a statistic representing how closely two variables co-vary; it can vary from -1 (perfect negative correlation) through 0 (no correlation) to +1 (perfect positive correlation), Syn. correlation, coefficient of correlation
correlation matrix	(n) a matrix giving the correlations between all pairs of data sets
correlation table	(n) a two-way tabulation of the relations between correlates; row headings are the scores on one variable and column headings are the scores on the second variables and a cell shows how many times the score on that row was associated with the score in that column

Correlatable	a. Such as can be correlated; as, correlatable phenomena. [ 1913 Webster ]
Correlate	v. i. [ imp. & p. p. Correlated; p. pr. & vb. n. Correlating. ] [ Pref. cor- + relate. ] To have reciprocal or mutual relations; to be mutually related. [ 1913 Webster ] Doctrine and worship correlate as theory and practice. Tylor. [ 1913 Webster ]
Correlate	n. One who, or that which, stands in a reciprocal relation to something else, as father to son; a correlative. South. [ 1913 Webster ]
Correlate	v. t. To put in relation with each other; to connect together by the disclosure of a mutual relation; as, to correlate natural phenomena. Darwin. [ 1913 Webster ]
correlated	adj. 1. mutually related. Syn. -- correlative, correlate. [ WordNet 1.5 ] 2. (Mathematics, statistics) showing a statistically significant relationship between the values of two or more variables; as, The statures of fathers and sons are correlated. [ PJC ]
Correlation	n. [ LL. correlatio; L. cor- + relatio: cf. F. corrélation. Cf. Correlation. ] Reciprocal relation; corresponding similarity or parallelism of relation or law; capacity of being converted into, or of giving place to, one another, under certain conditions; as, the correlation of forces, or of zymotic diseases. [ 1913 Webster ] Correlation of energy, the relation to one another of different forms of energy; -- usually having some reference to the principle of conservation of energy. See Conservation of energy, under Conservation. -- Correlation of forces, the relation between the forces which matter, endowed with various forms of energy, may exert. [ 1913 Webster ]
Correlative	n. 1. One who, or that which, stands in a reciprocal relation, or is correlated, to some other person or thing. Locke. [ 1913 Webster ] Spiritual things and spiritual men are correlatives. Spelman. [ 1913 Webster ] 2. (Gram.) The antecedent of a pronoun. [ 1913 Webster ]
Correlative	a. [ Cf. F. corrélatif. ] Having or indicating a reciprocal relation. [ 1913 Webster ] Father and son, prince and subject, stranger and citizen, are correlative terms. Hume. [ 1913 Webster ]
Correlatively	adv. In a correlative relation. [ 1913 Webster ]
Correlativeness	n. Quality of being correlative. [ 1913 Webster ]

相关性	[xiāng guān xìng, ㄒㄧㄤㄍㄨㄢㄒㄧㄥˋ, 相关性 / 相關性] correlation #12,732 [Add to Longdo]
相关系数	[xiāng guān xì shù, ㄒㄧㄤㄍㄨㄢㄒㄧˋ ㄕㄨˋ, 相关系数 / 相關係數] correlation [Add to Longdo]

当該	[とうがい, tougai] (adj-no, n) appropriate (authorities); concern; applicability; correlation #643 [Add to Longdo]
相関	[そうかん, soukan] (n, vs) correlation; interrelation; (P) #12,556 [Add to Longdo]
強相関電子系	[きょうそうかんでんしけい, kyousoukandenshikei] (n) strongly correlated electron system [Add to Longdo]
結び合せる	[むすびあわせる, musubiawaseru] (v1, vt) to tie; to correlate [Add to Longdo]
自己相関解析	[じこそうかんかいせき, jikosoukankaiseki] (n) autocorrelation [Add to Longdo]
重相関係数	[じゅうそうかんけいすう, juusoukankeisuu] (n) multiple correlation coefficient [Add to Longdo]
相関関係	[そうかんかんけい, soukankankei] (n) correlation; interrelation; intertwining; (P) [Add to Longdo]
相関係数	[そうかんけいすう, soukankeisuu] (n) correlation coefficient [Add to Longdo]
相関性	[そうかんせい, soukansei] (n) relativity; interconnectedness; correlation [Add to Longdo]
相関的	[そうかんてき, soukanteki] (adj-na) correlative [Add to Longdo]