| ล่อ | (v) delude, See also: entice, hoodwink, deceive, beguile, trick, dupe, Syn. ล่อหลอก, หลอกล่อ, Example: เรื่องแนนซี่นี้เป็นแผนล่อเสือออกจากถ้ำ, Thai Definition: ใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นอุบายชักนำ |
| หลงลมปาก | (v) be beguiled, See also: be fooled or taken in by what someone said, Syn. หลงลม, หลงคารม, หลงลิ้น, Example: หล่อนจะไม่หลงลมปากของเขาอีกแล้ว, Thai Definition: เชื่อคำพูดที่หลอกลวง |
| ยั่ว | (v) seduce, See also: entice, beguile, inveigle, lure, mislead, tempt, Syn. ยั่วยวน, อ่อย, ยวนยั่ว, เย้ายวน, Example: แม่คนนั้นยั่วให้เขาตกหลุมรักเธอด้วยสายตาที่หวานเยิ้ม, Thai Definition: ทำให้กำเริบด้วยความใคร่ |
| ยั่วยวน | (v) tempt, See also: lure, entice, seduce, appeal, beguile, Syn. ยั่ว, Example: เธอจงใจโปรยเสน่ห์ยั่วยวนให้ชายหลงใหล, Thai Definition: ทำให้กำเริบด้วยความใคร่ |
| ยั่วยวน | (v) tempt, See also: lure, entice, seduce, appeal, beguile, Syn. ยั่ว, Example: เธอจงใจโปรยเสน่ห์ยั่วยวนให้ชายหลงใหล, Thai Definition: ทำให้กำเริบด้วยความใคร่ |
| ต่อ | (v) decoy, See also: lure, attract, entice, inveigle, allure, tempt, beguile, Syn. ดัก, ล่อ, Example: เขาใช้หนอนตัวเล็กๆ ต่อปลาให้มากินเบ็ด, Thai Definition: นำสัตว์ชนิดหนึ่งไปล่อสัตว์อีกชนิดหนึ่ง |
| หลงลม | (v) believe someone's sweet words, See also: be deceived, be beguiled, Syn. เชื่อลมปาก, หลงลมปาก, หลงเชื่อ, หลงลิ้น, Example: เธออย่าไปหลงลมเขานะ |
| beguilement | (n) an entertainment that provokes pleased interest and distracts you from worries and vexations, Syn. distraction |
| bewitchery | (n) magnetic personal charm, Syn. beguilement, animal magnetism |
| capture | (v) attract; cause to be enamored, Syn. charm, trance, enchant, catch, entrance, enamour, enamor, captivate, becharm, beguile, bewitch, fascinate |
| charmer | (n) a person who charms others (usually by personal attractiveness), Syn. beguiler |
| deceiver | (n) someone who leads you to believe something that is not true, Syn. beguiler, cheater, trickster, slicker, cheat |
| juggle | (v) influence by slyness, Syn. hoodwink, beguile |
| Beguile | v. t. [ imp. & p. p. Beguiled p. pr. & vb. n. Beguiling. ] 1. To delude by guile, artifice, or craft; to deceive or impose on, as by a false statement; to lure. [ 1913 Webster ] The serpent beguiled me, and I did eat. Gen. iii. 13. [ 1913 Webster ] 2. To elude, or evade by craft; to foil. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] When misery could beguile the tyrant's rage. Shak. [ 1913 Webster ] 3. To cause the time of to pass without notice; to relieve the tedium or weariness of; to while away; to divert. [ 1913 Webster ] Ballads . . . to beguile his incessant wayfaring. W. Irving. [ 1913 Webster ] Syn. -- To delude; deceive; cheat; insnare; mislead; amuse; divert; entertain. [ 1913 Webster ] |
| beguiled | adj. filled with wonder and delight.
Syn. -- captivated, charmed, delighted, enthralled, entranced. [ WordNet 1.5 ] |
| Beguilement | n. The act of beguiling, or the state of being beguiled. [ 1913 Webster ] |
| Beguiler | n. One who, or that which, beguiles. [ 1913 Webster ] |
| Unbeguile | v. t. [ imp. & p. p. Unbeguiled p. pr. & vb. n. Unbeguiling. ] [ 1st pref. un- + beguile. ] To set free from the influence of guile; to undeceive. “Then unbeguile thyself.” Donne. [ 1913 Webster ] |
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
