| worshipful | (adj) ซึ่งแสดงความเคารพบูชา, See also: ซึ่งแสดงความศรัทธาเลื่อมใส, Syn. pious, reverent |
| worshipfully | (adv) อย่างเคารพบูชา |
| worshipfulness | (n) การแสดงความแสดงความเคารพบูชา |
| worshipful | (เวอร์'ชิพฟูล) adj. น่าบูชา, น่าสักการบูชา, น่าเคารพ, เต็มไปด้วยความเคารพ, ศรัทธา, เลื่อมใส, , See also: worshipfulness n., Syn. adoring, Ant. impious |
| worshipful | (adj) น่านับถือ, น่าบูชา, น่าเคารพ, น่าสักการะ, น่าเลื่อมใส |
| worshipful |
| worshipful |
| Worshipful | a. Entitled to worship, reverence, or high respect; claiming respect; worthy of honor; -- often used as a term of respect, sometimes ironically. “This is worshipful society.” Shak. [ 1913 Webster ] [ She is ] so dear and worshipful. Chaucer. [ 1913 Webster ] -- |
