wizen | (vi) เหี่ยวแห้ง, See also: โรยรา, เหี่ยวเฉา, Syn. dry up, shrivel, wither |
wizen | (vt) เหี่ยวแห้ง, See also: โรยรา, เหี่ยวเฉา, Syn. dry up, shrivel, wither |
wizened | (adj) เหี่ยวและมีรอยย่น, See also: ซึ่งร่วงโรย, ซึ่งอับเฉา, Syn. dried up, shriveled, withered |
wizen | (วิซ'เซิน) vi., vt., adj. เหี่ยวแห้ง, ร่วงโรย, อับเฉา, ย่น, ตกกระ, Syn. wither, shrivel |
wizened | (วิซ'เซินดฺ) adj. เหี่ยวแห้ง, ร่วงโรย, อับเฉา, ย่น, ตกกระ, Syn. shriveled, withered |
wizened | (adj) เหี่ยว, ย่น, ตกกระ, อับเฉา, ร่วงโรย |
wizen | |
wizened |
wizened |
Wizen | v. i. [ OE. wisenen, AS. wisnian akin to weornian to decay, OHG. wesan&unr_;n to grow dry, G. verwesen to rot, Icel. visna to wither, Sw. vissna, Dan. visne, and probably to L. virus an offensive odor, poison. Cf. Virus. ] To wither; to dry. [ Prov. Eng. & Scot. ] [ 1913 Webster ] |
Wizen | a. Wizened; thin; weazen; withered. [ 1913 Webster ] A little lonely, wizen, strangely clad boy. Dickens. [ 1913 Webster ] |
Wizen | n. The weasand. [ Prov. Eng. & Scot. ] [ 1913 Webster ] |
Wizened | a. Dried; shriveled; withered; shrunken; weazen; |
Wizen-faced | a. Having a shriveled, thin, withered face. [ 1913 Webster ] |
爺むさい;爺穢い | [じじむさい, jijimusai] (adj-i) (uk) like an old man; doddering; wizened; frowzy; seedy [Add to Longdo] |