wayfarer | (n) ผู้เดินทางโดยเฉพาะเดินทางโดยใช้เท้า, Syn. traveler |
wayfarer | (เว'แฟ'เรอะ) n. ผู้เดินทาง (โดยเฉพาะคนเดินเท้า), Syn. traveler |
wayfarer | (n) ผู้เดินทาง, นักท่องเที่ยว |
จาริก | [jārik] (n) EN: traveler ; wayfarer ; wanderer FR: routard [ m ] ; bourlingueur [ m ] (fam.) |
wayfarer | |
wayfarers |
wayfarer | (n) a pedestrian who walks from place to place |
wayfarer | (n) a traveler going on a trip, Syn. journeyer |
Wayfarer | n. One who travels; a traveler; a passenger. [ 1913 Webster ] |
Reisende { m, f }; Reisender | Reisenden { pl } | wayfarer | wayfarers [Add to Longdo] |
Wanderer { m }; Wanderin { f }; Wandersmann { m } | Wanderer { pl } | wayfarer | wayfarers [Add to Longdo] |
旅人(P);たび人 | [たびびと(P);りょじん(旅人), tabibito (P); ryojin ( tabibito )] (n) traveller; traveler; wayfarer; tourist; (P) #8,842 [Add to Longdo] |