trochee | (n) จังหวะซึ่งประกอบด้วยสองพยางค์ |
trochee | (โทร'คี) n. จังหวะที่มีสองพยางค์ (พยางค์เสียงยาวและเสียงสั้น), See also: trochaic adj. |
trochee; trochaic foot | คณะโทรคี [วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕] |
trochee | |
trochees |
trochee | (n) a metrical unit with stressed-unstressed syllables |
Trochee | n. [ L. trochaeus, Gr. &unr_; (sc.&unr_;), from &unr_; running, from &unr_; to run. Cf. Troche, Truck a wheel. ] (Pros.) A foot of two syllables, the first long and the second short, as in the Latin word ante, or the first accented and the second unaccented, as in the English word motion; a choreus. [ 1913 Webster ] |