synchronia | ๑. ภาวะเกิดพร้อมกัน [ มีความหมายเหมือนกับ synchronism ]๒. การเกิดตรงกำหนด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
synchronic | (adj) ซึ่งเป็นการศึกษาภาษาศาสตร์ในช่วงเวลาในเวลาหนึ่ง, Syn. diachronic |
synchronic | |
synchronicity |
synchronic | (adj) concerned with phenomena (especially language) at a particular period without considering historical antecedents, Ant. diachronic |
synchronic | (adj) (of taxa) occurring in the same period of geological time |
synchronic linguistics | (n) the study of a language without reference to its historical context |
Synchronical | a. [ Cf. F. synchronique. ] Happening at the same time; synchronous. Boyle. -- |
シンクロニシティー | [shinkuronishitei-] (n) synchronicity [Add to Longdo] |
シンクロニック | [shinkuronikku] (adj-na) synchronic [Add to Longdo] |
共時言語学 | [きょうじげんごがく, kyoujigengogaku] (n) synchronic linguistics [Add to Longdo] |