succumb | (vi) จำนน, See also: พ่ายแพ้, ยอมจำนน, Syn. accede, submit, surrender, yield |
succumb | (vi) ตาย, Syn. cease, die, expire |
succumb to | (phrv) ยอมตาม, See also: ยอมจำนน |
succumb to | (phrv) ป่วยด้วย (โรค) |
succumb | (ซะคัมบฺ') vi. ยอม, ยอมจำนน, เชื่อฟัง, ตกอยู่ในอำนาจ, ได้รับโรค, ได้รับบาดแผล, แก่, ตาย., See also: succumber n., Syn. yield, submit, die, Ant. persist, endure |
succumb | (vi) ตาย, ยอมแพ้, ยอมจำนน, เชื่อฟัง |
succumb | He succumbed to authority. |
succumb | He was weak enough to succumb to temptation. |
succumb | The management finally succumbed to the demand of the workers and gave them a raise. |
ก้มหัว | (v) yield (to), See also: succumb (to), submit, accept, Syn. ยอมให้, ยอมรับ, ยอมอ่อนน้อม, สวามิภักดิ์, Example: ข้าราชการบางคนยอมก้มหัวรับใช้ผู้มีอิทธิพลทางการเมืองเพื่อให้ได้ตำแหน่งที่สูงขึ้น, Thai Definition: ยอมอ่อนน้อม |
การยอมจำนน | (n) succumbing, See also: surrender, submission, yield, knuckle under, giving up, defeat, Syn. การยอมแพ้, การจำนน, การยกธงขาว, Example: ท่าทีล่าสุดของประธานาธิบดีครั้งนี้เป็นการยอมจำนนให้กับโซเวียตมากเกินไป |
การยอมจำนน | [kān yømjamnon] (n) EN: succumbing ; resignation |
ยอม | [yøm] (v) EN: give in ; surrender; yield ; succumb ; agree ; consent ; yield ; submit FR: céder ; se plier à ; se résigner ; se soumettre ; concéder ; abandonner |
succumb | |
succumbs | |
succumbed | |
succumbing |
succumb | |
succumbs | |
succumbed | |
succumbing |
succumb | (v) be fatally overwhelmed, Syn. yield, Ant. survive |
Succumb | v. t. |
Succumbent | a. [ L. succumbens, p. pr. ] Submissive; yielding. [ R. ] Howell. [ 1913 Webster ] |
負ける(P);敗ける | [まける, makeru] (v1, vi) (1) to lose; to be defeated; (2) (負ける only) to succumb; to give in; to surrender; to yield; (3) (負ける only) to be inferior to; (4) (負ける only) (See 気触れる・かぶれる・1) to break out in a rash due to (e.g. lacquer, shaving, etc.); (v1, vt) (5) (負ける only) to reduce the price; to lower the price; to give a discount on; (P) #19,508 [Add to Longdo] |
駆られる | [かられる, karareru] (exp, v1) to be driven by (one's feelings); to succumb to [Add to Longdo] |
屈伏;屈服 | [くっぷく, kuppuku] (n, vs) yielding; submission; surrender; giving way; succumbing [Add to Longdo] |
寂しがり屋;淋しがり屋 | [さびしがりや, sabishigariya] (n) (See 寂しん坊) lonely person; someone who easily succumbs to loneliness [Add to Longdo] |
寂しん坊;寂しんぼう | [さびしんぼう, sabishinbou] (n) (uk) (See 寂しがり屋) lonely person; someone who easily succumbs to loneliness [Add to Longdo] |
転ける;倒ける(oK) | [こける, kokeru] (v1, vi) to fall; to collapse; to drop; to break down; to die; to succumb to; to fall senseless; to be ruined; to have a bad debt [Add to Longdo] |
魔が差す | [まがさす, magasasu] (exp, v5s) to be possessed by an evil spirit; to be tempted; to give in to an urge; to succumb to temptation [Add to Longdo] |
誘惑に負ける | [ゆうわくにまける, yuuwakunimakeru] (exp, v1) to yield (succumb) to temptation [Add to Longdo] |
屹然 | [きつぜん, kitsuzen] (adv-to, adj-t) (1) (arch) towering; lofty; (2) enduring isolation and not succumbing to one's surroundings [Add to Longdo] |