seclusive | (adj) แยกตัวโดดเดี่ยว (ทางวรรณคดี), See also: เก็บตัว, อยู่อย่างสันโดษ |
seclusiveness | (n) การแยกตัวโดดเดี่ยว |
seclusive | (ซีคลู'ซิฟว) adj. ซึ่งแยกตัว, ซึ่งเก็บตัว, ซึ่งตัดขาดจากโลกภายนอก, ซึ่งอยู่อย่างสันโดษ, See also: seclusiveness n. |
Seclusive | a. Tending to seclude; keeping in seclusion; secluding; sequestering. [ 1913 Webster ] |