sapient | (adj) ปราดเปรื่อง, See also: ฉลาด, Syn. discriminating, sagacious, wise |
sapience | (n) ความฉลาด, See also: ความมีเชาว์ปัญญา, Syn. intelligence, insight |
sapiently | (adv) อย่างปราดเปรื่อง |
sapient | (เซ'เพียนทฺ) adj. ฉลาด, ปราดเปรื่อง, วางท่าฉลาด., See also: sapience, sapiency n., Syn. sagacious, wise |
sapiential | (เซพิเอน'เชิล) adj. เกี่ยวกับความฉลาด, เกี่ยวกับสติปัญญา |
homo sapiens | (โฮ'โม'เซ'เพียนซฺ) n. มนุษย์ปัจจุบัน, Syn. human being, man |
sapience | (n) ความฉลาดปราดเปรื่อง, ความฉลาด |
sapient | (adj) ฉลาดปราดเปรื่อง, ฉลาด |
โฮโมซาเปี้ยน | [Hōmō sāpīen] (n, prop) EN: Homo sapiens FR: Homo sapiens [ m ] ; l'homme moderne [ m ] |
มนุษยชาติ | [manutsayachāt] (n) EN: mankind ; humankind ; human race ; Homo sapiens FR: genre humain [ m ] ; espèce humaine [ f ] |
sapien | |
sapiens | |
sapienza |
sapient | |
sapience | |
sapiently |
sapiens | (adj) of or relating to or characteristic of Homo sapiens |
sapiential | (adj) characterized by wisdom, especially the wisdom of God |
sapiential book | (n) any of the biblical books (Proverbs, Ecclesiastes, Song of Songs, Wisdom of Solomon, Ecclesiasticus) that are considered to contain wisdom, Syn. wisdom book, wisdom literature |
Sapience | n. [ L. sapientia: cf. F. sapience. See Sapient.. ] The quality of being sapient; wisdom; sageness; knowledge. Cowper. [ 1913 Webster ] Woman, if I might sit beside your feet, |
Sapient | a. [ L. sapiens, -entis, p. pr. of sapere to taste, to have sense, to know. See Sage, a. ] Wise; sage; discerning; -- often in irony or contempt. [ 1913 Webster ] Where the sapient king |
Sapiential | a. [ L. sapientialis. ] Having or affording wisdom. -- The sapiential books of the Old [Testament]. Jer. Taylor. [1913 Webster] |
Sapientious | a. Sapiential. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] |
Sapientize | v. t. To make sapient. [ R. ] Coleridge. [ 1913 Webster ] |
Sapiently | adv. In a sapient manner. [ 1913 Webster ] |
サピエンス | [sapiensu] (n) sapience [Add to Longdo] |
ホモサピエンス | [homosapiensu] (n) Homo sapiens (lat [Add to Longdo] |