retributive | (adj) เป็นการแก้แค้น, เป็นการตอบแทน, เกี่ยวกับเวรกรรม |
retributive justice | ความยุติธรรมเพื่อสนองตอบ [ปรัชญา ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
retributive justice | ความยุติธรรมในการลงโทษ, การลงโทษเพื่อความยุติธรรม [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
retributive justice | กระบวนการยุติธรรมเชิงสมานฉันท์ |
retributive justice | (n) (ก่อนหน้านี้ที่เสนอไปผิดค่ะ) ขอแก้ไขเป็น "กระบวนการยุติธรรมเชิงแก้แค้นทดแทน", See also: A. restorative justice |
retributive | When the trusted confidant of the person who conducted a hostile takeover of the company betrayed him it was a sort of retributive justice. |
retributive |
retributive | (adj) given or inflicted in requital according to merits or deserts, Syn. vindicatory, retributory |
Retributory | |
因果応報 | [いんがおうほう, ingaouhou] (n) retribution; retributive justice; karma; just desserts; poetic justice; reward and punishment for one's past behavior [Add to Longdo] |
因果覿面 | [いんがてきめん, ingatekimen] (n) the swiftness of retributive justice [Add to Longdo] |
詩的正義 | [してきせいぎ, shitekiseigi] (n) poetic justice; retributive justice [Add to Longdo] |