repudiate | (vt) ปฏิเสธ, See also: ไม่ยอมรับ, ไม่รับ, Syn. deny, reject |
repudiate | (vt) เลิกคบ, See also: เลิกคบหา, ตัดขาด, Syn. disown, negate |
repudiate | (รีพิว'ดิเอท) vt. บอกปัด, ไม่ยอมรับ, ปฏิเสธ, ทอดทิ้ง, See also: repudiable adj. repudiative adj. repudiation n. repudiator n. repudiatory adj., Syn. disavow, reject, discredit |
repudiate | (vt) บอกปัด, ละทิ้ง, ทอดทิ้ง, ปฏิเสธ |
repudiated | บอกเลิก [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕] |
บอกศาลา | (v) disown, See also: repudiate, cast off, proclaim breaking off relations, disclaim, Syn. ตัดขาด, บอกเลิกลา, Example: เขาบอกศาลาบุตรชายคนโตของเขา เพราะรับลูกสะใภ้ไม่มีสกุลไม่ได้, Thai Definition: ประกาศไม่รับผิดชอบ หรือตัดขาดไม่ให้ความอุปการะเลี้ยงดูอีกต่อไป, Notes: (โบราณ) |
ปฏิเสธ | [patisēt] (v) EN: deny ; repudiate ; refute ; reject ; decline ; refuse ; renounce ; disclaim ;disown ; negate ; disavow FR: nier ; réfuter ; décliner ; refuser ; désavouer ; rejeter ; démentir ; infirmer |
ปฏิเสธข้อเรียกร้อง | [patisēt khørīekrøng] (v, exp) EN: repudiate a claim |
ปฏิเสธข้อเรียกร้องที่ไม่มีเหตุผล | [patisēt khørīekrøng thī mai mī hētphon] (v, exp) EN: repudiate an unfounded claim |
repudiate | |
repudiated | |
repudiates |
repudiate | |
repudiated | |
repudiates |
repudiate | (v) refuse to acknowledge, ratify, or recognize as valid |
repudiate | (v) refuse to recognize or pay |
repudiate | (v) reject as untrue, unfounded, or unjust |
Repudiate | v. t. Servitude is to be repudiated with greater care. Prynne. [ 1913 Webster ] His separation from Terentis, whom he repudiated not long afterward. Bolingbroke. [ 1913 Webster ] |