16 ผลลัพธ์ สำหรับ proconsul

หรือค้นหา: -proconsul-, *proconsul*

Hope Dictionary

(โพรคอน'เซิล) n. ข้าหลวงหรือผู้บัญชาการทหารของมณฑลหรือจังหวัด, ผู้ปกครองอาณาเขตที่ถูกยึดครอง., See also: proconsular adj.

CMU Pronouncing Dictionary

proconsul

Oxford Advanced Learners Dictionary

proconsul	(n) /p r ou2 k o1 n s l/ /โพรว เคาะ น สึ ล/ /prˌoukˈɒnsl/
proconsuls	(n) /p r ou2 k o1 n s l z/ /โพรว เคาะ น สึ ล สึ/ /prˌoukˈɒnslz/
proconsular	(adj) /p r ou2 k o1 n s y u l @ r/ /โพรว เคาะ น สึ หยุ เหลิ่ร/ /prˌoukˈɒnsjʊlər/
proconsulate	(n) /p r ou1 k o1 n s y u l @ t/ /โพร้ว เคาะ น สึ หยุ เหลอะ ถึ/ /prˈoukˈɒnsjʊlət/
proconsulates	(n) /p r ou1 k o1 n s y u l @ t s/ /โพร้ว เคาะ น สึ หยุ เหลอะ ถึ สึ/ /prˈoukˈɒnsjʊləts/

WordNet (3.0)

proconsul	(n) an official in a modern colony who has considerable administrative power
proconsul	(n) a provincial governor of consular rank in the Roman Republic and Roman Empire
proconsul	(n) an anthropoid ape of the genus Proconsul
proconsular	(adj) of or relating to or typical of a proconsul
proconsulship	(n) the position of proconsul, Syn. proconsulate

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Proconsul	n. [ L., fr. pro for + consul consul. ] (Rom. Antiq.) An officer who discharged the duties of a consul without being himself consul; a governor of, or a military commander in, a province. He was usually one who had previously been consul. [ 1913 Webster ]
Proconsulary	{ } a. [ L. proconsularis: cf. F. proconsulaire. ] [ 1913 Webster ] 1. Of or pertaining of a proconsul; as, proconsular powers. [ 1913 Webster ] 2. Under the government of a proconsul; as, a proconsular province. [ 1913 Webster ] Variants: Proconsular
Proconsulate	n. [ L. proconsulatus: cf. F. proconsulat. ] The office jurisdiction of a proconsul, or the term of his office. [ 1913 Webster ]
Proconsulship	n. Proconsulate. [ 1913 Webster ]

Time: 0.0292 seconds, cache age: 6.276 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/