ministrant | (มิน`นิสทรันทฺ) adj ซึ่งช่วยเหลือ ซึ่งจัดการ, See also: ministration n. |
ministrant | (n) ผู้รับใช้, ผู้ปรนนิบัติ, ผู้จัดการ, ผู้ช่วยเหลือ |
ministrant | |
ministrants |
ministrant | (n) someone who serves as a minister |
ministrant | (adj) giving practical help to |
Ministrant | a. [ L. ministrans, -antis, of ministrare to minister. ] Performing service as a minister; attendant on service; acting under command; subordinate. “Princedoms and dominations ministrant.” Milton. -- |
Ministrant { m } | Ministranten { pl } | ministrant | ministrants [Add to Longdo] |