legitimacy | (n) ลักษณะที่ชอบด้วยกฎหมาย, See also: ความชอบธรรม, Syn. authenticity, genuineness |
legitimate | (adj) ตามหลักการหรือกฎเกณฑ์ที่ตั้งไว้, See also: ตามทำนองคลองธรรม, Syn. sanctioned |
legitimate | (adj) ถูกต้องตามกฎหมาย, See also: ชอบด้วยกฎหมาย, Syn. lawful, licit, legal |
legitimate | (adj) ถูกต้องตามเหตุผล, See also: ตามตรรกะ, Syn. logical, valid |
legitimate | (vt) ทำให้ถูกกฎหมาย, Syn. legalize |
legitimate | (vt) ทำให้เป็นบุตรถูกต้องตามกฎหมาย |
legitimate | (adj) ที่เกิดจากบิดามารดาซึ่งสมรสกันตามกฎหมาย, See also: ที่เป็นบุตรตามกฎหมาย |
legitimate | (adj) แท้จริง, See also: ปลอม, เก๊, หลอกลวง |
legitimate | (vt) พิสูจน์ให้เห็นว่าถูกต้องตามกฎหมาย |
legitimacy | (ลิจิท'ทะมะซี) n. ความถูกต้องตามกฎหมาย, ความชอบด้วยกฎหมาย, ความถูกต้องสมควร, ความมีสิทธิตามกฎหมาย, ความถูกต้องตามทำนองคลองธรรม, ความถูกต้องตามขนบธรรมเนียมประเพณี |
legitimate | (ลิจิท'ทะเมท) adj. ถูกต้องตามกฎหมาย, ถูกต้องสมควร, มีสิทธิตามกฎหมาย, ถูกต้องตามทำนองคลองธรรม, ถูกต้องตามขนบธรรมเนียมประเพณี, โดยการสมรสที่ชอบด้วยกฎหมาย vt.ทำให้ถูกต้อง ตามกฎหมาย, ทำให้ชอบด้วยกฎหมาย, มอบอำนาจ., See also: legitimateness n. ดูlegitimate legitimation n. ดูlegimate, Syn. lawful, legal, licit |
elegit | (อีลี'จิท) n. คำสั่งอายัดทรัพย์สินของจำเลยจนกว่าจำเลยจะใช้หนี้หมด |
illegitimacy | (อิลลิจิท'ทะมะซี) n. ความผิดกฎหมาย, ความนอกกฎหมาย (ลูก) |
illegitimate | (อิลลิจิท'ทิเมท) adj. ผิดกฎหมาย, (ลูก) นอกกฎหมาย, ผิดปกติ, ผิดทำนองคลองธรรม, ผิดหลักการ. vt. ทำให้ผิดกฎหมาย. n. ลูกนอกกฎหมาย, บุคคลนอกกฎหมาย., See also: illegitimateness n. illegitimation n., Syn. unlawful, bastard, illogical |
legitimacy | (n) ความถูกต้องตามกฎหมาย, การมีสิทธิตามกฎหมาย |
legitimate | (adj) ถูกกฎหมาย, ถูกทำนองคลองธรรม |
legitimate | (vt) ทำให้ถูกกฎหมาย, ให้สิทธิตามกฎหมาย |
illegitimate | (adj) นอกกฎหมาย, ผิดกฎหมาย, ผิดทำนองคลองธรรม |
illegitimate | (n) ลูกนอกกฎหมาย |
legitimacy | ความชอบด้วยกฎหมาย [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕] |
legitimacy | ๑. ความชอบด้วยกฎหมาย๒. ความเป็นบุตรชอบด้วยกฎหมาย [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
legitimacy | ๑. ความชอบธรรม๒. นิติธรรม [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
legitimate | ๑. ที่ชอบธรรม๒. ที่ชอบด้วยกฎหมาย [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
legitimate birth | การเกิดบุตรชอบด้วยกฎหมาย [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕] |
legitimate birth rate | อัตราเกิดชอบด้วยกฎหมาย [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕] |
legitimate child | บุตรชอบด้วยกฎหมาย [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕] |
legitimate child | บุตรชอบด้วยกฎหมาย [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
legitimate component | ส่วนประกอบฝ่ายที่ชอบด้วยกฎหมาย [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕] |
legitimate fertility | ภาวะเจริญพันธุ์ชอบด้วยกฎหมาย [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕] |
Legitimacy of governments | ความชอบธรรมของรัฐบาล [TU Subject Heading] |
Legitimation of children | บุตรชอบด้วยกฎหมาย [TU Subject Heading] |
legit | (adj) ถูกกฏหมาย |
legit | (adj) (US) ดีมาก |
legit | (adv) จริงๆ |
legit | The Mafia uses legitimate business operations as a front. |
legit | Which prince is the legitimate heir to the throne? |
ละครพูด | (n) dialogue play, See also: legitimate drama, Thai Definition: ละครพูดเจรจา ได้แบบจากตะวันตก เป็นละครที่เล่นอย่างชีวิตจริง |
ความชอบธรรม | (n) righteousness, See also: legitimacy, morality, Syn. ความยุติธรรม, Ant. ความอยุติธรรม, Example: เพราะต้องการให้เกิดความชอบธรรม นักศึกษาจึงเดินขบวนประท้วง |
บุตรนอกกฎหมาย | [but nøk kotmāi] (n, exp) EN: illegitimate child ; bastard FR: enfant naturel [ m ] ; bâtard [ m ] (péj.) ; bâtarde [ f ] (péj.) |
บุตรนอกสมรส | [but nøk somrot] (n, exp) EN: illegitimate child ; bastard FR: enfant naturel [ m ] ; bâtard [ m ] (péj.) ; bâtarde [ f ] (péj.) |
ชอบด้วย | [chøp dūay] (adj) EN: legal ; lawful ; legitimate FR: conforme à ; en accord avec |
ชอบด้วยกฎหมาย | [chøp dūay kotmāi] (adj) EN: legal ; lawful ; legitimate FR: légal |
ชอบธรรม | [chøptham] (adj) EN: lawful ; legal ; legitimate ; rightful FR: légitime |
โดยชอบธรรม | [dōi chøptham] (adj) EN: legitimate |
ความชอบด้วยกฎหมาย | [khwām chøp dūay kotmāi] (n, exp) EN: righteousness ; legality ; legitimacy |
ความชอบธรรม | [khwām chøptham] (n) EN: righteousness ; legality ; legitimacy |
ความถูกต้องตามกฎหมาย | [khwām thuktǿng tām kotmāi] (n, exp) EN: legality ; legitimacy ; validity FR: légalité [ f ] |
กฎหมายลักษณะบุคคล | [kotmāi laksana bukkhon] (n, exp) EN: legitimate persons |
legit | |
legit | |
legitimacy | |
legitimacy | |
legitimate | |
legitimize | |
legitimize | |
legitimized | |
legitimizes | |
legitimately |
legitimacy | |
legitimate | |
legitimately | |
legitimatize | |
legitimatized | |
legitimatizes | |
legitimatizing |
legitimacy | (n) lawfulness by virtue of being authorized or in accordance with law, Ant. illegitimacy |
legitimate | (v) show or affirm to be just and legitimate |
legitimate | (v) make (an illegitimate child) legitimate; declare the legitimacy of (someone) |
legitimate | (adj) of marriages and offspring; recognized as lawful, Ant. illegitimate |
legitimate | (adj) based on known statements or events or conditions, Syn. logical |
legitimate | (adj) in accordance with recognized or accepted standards or principles |
legitimately | (adv) in a manner acceptable to common custom, Syn. lawfully, licitly, Ant. illicitly, illegitimately, lawlessly |
legitimately | (adv) in a lawfully recognized manner, Ant. illegitimately |
legitimation | (n) the act of rendering a person legitimate |
Legitim | n. [ See Legitimate, a. ] (Scots Law) The portion of movable estate to which the children are entitled upon the death of the father. [ 1913 Webster ] |
Legitimacy | n. [ See Legitimate, a. ] The state, or quality, of being legitimate, or in conformity with law; hence, the condition of having been lawfully begotten, or born in wedlock. [ 1913 Webster ] The doctrine of Divine Right, which has now come back to us, like a thief from transportation, under the alias of Legitimacy. Macaulay. [ 1913 Webster ] |
Legitimate | v. t. To enact a statute of that which he dares not seem to approve, even to legitimate vice. Milton. [ 1913 Webster ] |
Legitimate | a. [ LL. legitimatus, p. p. of legitimare to legitimate, fr. L. legitimus legitimate. See Legal. ] Tillotson still keeps his place as a legitimate English classic. Macaulay. [ 1913 Webster ] |
Legitimately | adv. In a legitimate manner; lawfully; genuinely. [ 1913 Webster ] |
Legitimateness | n. The state or quality of being legitimate; lawfulness; genuineness. [ 1913 Webster ] |
Legitimation | n. [ Cf. F. légitimation. ] [ 1913 Webster ] The coining or legitimation of money. East. [ 1913 Webster ] |
Legitimatist | n. See Legitimist. [ 1913 Webster ] |
Legitimatize | v. t. To legitimate. [ 1913 Webster ] |
Legitimism | n. The principles or plans of legitimists. [ 1913 Webster ] |
合法性 | [合 法 性] legitimacy #15,644 [Add to Longdo] |
Legitimität { f } | legitimateness [Add to Longdo] |
Legitimation { f } | legitimation [Add to Longdo] |
Legitimation { f }; Ausweis { m }; Bescheinigung { f }; Berechtigungsnachweis { m } | credentials [Add to Longdo] |
Legitimation { f }; Berechtigung { f } | authority [Add to Longdo] |
Legitimierung { f } | legitimacy [Add to Longdo] |
Legitimierung { f } | legitimization [Add to Longdo] |
Legitimität { f }; Zulässigkeit { f } (jur.) | legitimacy [Add to Longdo] |
legitim; rechtmäßig; gesetzlich { adj } | legitimate [Add to Longdo] |
legitim { adv } | legitimately [Add to Longdo] |
legitimieren | to legitimate [Add to Longdo] |
legitimieren | legitimierend | legitimiert | er/sie legitimiert | ich/er/sie legitimierte | er/sie hat/hatte legitimiert | to legitimize | legitimizing | legitimized | he/she legitimizes | I/he/she legitimized | he/she has/had legitimized [Add to Longdo] |
正当 | [せいとう, seitou] (adj-na, n) just; justifiable; right; due; proper; equitable; reasonable; legitimate; legal; lawful; (P) #4,912 [Add to Longdo] |
正規 | [せいき, seiki] (adj-na, n, adj-no) regular; normal; legal; formal; established; legitimate; (P) #5,306 [Add to Longdo] |
正統 | [せいとう(P);しょうとう, seitou (P); shoutou] (adj-na, n, adj-no) legitimate; orthodox; traditional; (P) #9,970 [Add to Longdo] |
立派 | [りっぱ, rippa] (adj-na, n) splendid; fine; handsome; elegant; imposing; prominent; legal; legitimate; (P) #12,938 [Add to Longdo] |
嫡子 | [ちゃくし, chakushi] (n) legitimate child; (P) #17,661 [Add to Longdo] |
こぼれ種;零れ種 | [こぼれだね;こぼれダネ, koboredane ; kobore dane] (n) (1) self-sown seed; self-sown seedling; (2) illegitimate child (e.g. of one's servant) [Add to Longdo] |
ご立派;御立派 | [ごりっぱ, gorippa] (adj-na) (pol) (See 立派) splendid; fine; handsome; elegant; imposing; prominent; legal; legitimate [Add to Longdo] |
隠し子 | [かくしご, kakushigo] (n) illegitimate child [Add to Longdo] |
吉野時代 | [よしのじだい, yoshinojidai] (n) (obsc) (See 南北朝時代) Yoshino period (Japan's Northern and Southern Courts period, esp. from the viewpoint of the legitimacy of the Southern Court, 1336-1392 CE) [Add to Longdo] |
吉野朝時代 | [よしのちょうじだい, yoshinochoujidai] (n) (obsc) (See 南北朝時代) Yoshino period (Japan's Northern and Southern Courts period, esp. from the viewpoint of the legitimacy of the Southern Court, 1336-1392 CE) [Add to Longdo] |
嫡 | [ちゃく, chaku] LEGITIM (FRAU, KIND, ERBE) [Add to Longdo] |
嫡出子 | [ちゃくしゅつし, chakushutsushi] legitimes_Kind, eheliches_Kind [Add to Longdo] |
嫡嗣 | [ちゃくし, chakushi] legitimer_Erbe [Add to Longdo] |
嫡子 | [ちゃくし, chakushi] legitimes_Kind, eheliches_Kind [Add to Longdo] |
嫡孫 | [ちゃくそん, chakuson] legitimer_Enkel, (Kind_des_aeltesten_Sohnes) [Add to Longdo] |