justiciary | (adj) เกี่ยวกับการพิจารณาคดี |
justiciary | (จัสทิช'ชีเออรี) adj. เกี่ยวกับการพิจารณาอรรถคดีโดยศาลยุติธรรม n. ที่ทำการหรืออำนาจหน้าที่ของตุลาการ |
justiciary |
justiciary | (n) the jurisdiction of a justiciar |
Justiciary | n. [ Cf. LL. justitiarius, F. justicier. See Justice. ] (Old Eng. Law) An old name for the judges of the higher English courts. [ 1913 Webster ] ☞ The chief justiciary, or justiciar, in early English history, was not only the chief justice of the kingdom, but also ex officio regent in the king's absence. [ 1913 Webster ]
|