interdict | (n) คำสั่งห้ามของศาล (ทางกฎหมาย), Syn. ban, forbiddance, prohibition, Ant. approval, allowance |
interdict | (vt) ห้าม (ทางกฎหมาย), Syn. ban, forbid, prohibit, Ant. permit, allow, authorize |
interdiction | (n) การสั่งห้ามลักลอบเข้าประเทศอย่างผิดกฎหมาย (คำทางการ), See also: คำสั่งห้าม, Syn. ban, command |
interdict | (อินเทอไดทฺ') n. คำสั่งห้าม, กฎหมายที่เป็นคำสั่งห้าม, ข้อห้าม, การห้าม. vt. ห้ามขัดขวางโดยการทิ้งระเบิดติดต่อกัน., See also: interdictor n., Syn. prohibit |
interdiction | n. การห้าม, ภาวะที่ถูกห้าม, คำสั่งห้าม., See also: interdictory adj. |
interdict | (n) ข้อห้าม, คำสั่งห้าม |
interdict | (vt) ห้าม, ขัดขวาง |
interdiction | (n) การห้าม, คำสั่งห้าม |
interdiction | การห้าม, คำสั่งห้าม [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
ห้าม... | [hām ...] (n) EN: no ... FR: interdiction de ... ; défense de ... |
ห้ามบุกรุก | [hām bukruk] (v, exp) FR: défense d'entrer ; interdiction de pénétrer dans un lieu ; interdiction de circuler |
ห้ามจอด | [hām jøt] (x) FR: défense de stationner ; interdiction de stationner |
ห้ามจอดรถ | [hām jøt rot] (x) FR: défense de stationner ; interdiction de stationner |
ห้ามผ่าน | [hām phān] (n, exp) FR: passage interdit ; interdiction de passer |
ห้ามแซงรถ | [hām saēng rot] (x) EN: no overtaking ; no passing permitted FR: interdiction de doubler |
การห้าม | [kān hām] (n) EN: ban FR: interdiction [ f ] |
ข้อห้าม | [khøhām] (n) EN: prohibition ; ban ; taboo ; forbiddance FR: interdiction [ f ] |
ความห้าม | [khwām hām] (n) FR: interdiction [ f ] |
ป้ายห้ามบุกรุก | [pāi hām buk ruk] (n, exp) FR: panneau d'interdiction d'entrer [ m ] ; panneau d'interdiction de circuler [ m ] |
interdict | |
interdicted | |
interdictes | |
interdicting | |
interdiction |
interdict | |
interdict | |
interdicts | |
interdicts | |
interdicted | |
interdicting | |
interdiction | |
interdictions |
interdict | (n) an ecclesiastical censure by the Roman Catholic Church withdrawing certain sacraments and Christian burial from a person or all persons in a particular district |
interdict | (n) a court order prohibiting a party from doing a certain activity, Syn. interdiction |
interdict | (v) destroy by firepower, such as an enemy's line of communication |
interdiction | (n) authoritative prohibition |
interdiction fire | (n) fire directed to an area to prevent the enemy from using that area |
Interdict | v. t. Charged not to touch the interdicted tree. Milton. [ 1913 Webster ] An archbishop may not only excommunicate and interdict his suffragans, but his vicar general may do the same. Ayliffe. [ 1913 Webster ] |
Interdict | n. [ OE. entredit, enterdit, OF. entredit, F. interdit, fr. L. interdictum, fr. interdicere to interpose, prohibit; inter between + dicere to say. See Diction. ] [ 1913 Webster ] These are not fruits forbidden; no interdict |
Interdiction | n. [ L. interdictio: cf. F. interdiction. ] The act of interdicting; prohibition; prohibiting decree; curse; interdict. [ 1913 Webster ] The truest issue of thy throne |
Interdictive | a. Having the power to prohibit; |
Interdictory | a. [ L. interdictorius. ] Belonging to an interdiction; prohibitory. [ 1913 Webster ] |
阻止 | [そし, soshi] (n, vs) obstruction; check; hindrance; prevention; interdiction; (P) #6,178 [Add to Longdo] |
禁断 | [きんだん, kindan] (n, vs) (1) prohibition; interdiction; (adj-no) (2) forbidden; prohibited #13,681 [Add to Longdo] |
厳禁 | [げんきん, genkin] (n, vs) strict prohibition; ban; interdiction; (P) [Add to Longdo] |
戦場航空阻止 | [せんじょうこうくうそし, senjoukoukuusoshi] (n) battlefield air interdiction [Add to Longdo] |