intercede | (vi) ขอร้องให้คนอื่น, See also: วิงวอนให้คนอื่น, พยายายามประนีประนอม |
intercede for | (phrv) ไกล่เกลี่ยให้กับ, See also: ขอร้องให้กับ, Syn. intercede with |
intercede with | (phrv) ไกล่เกลี่ยให้กับ, See also: ขอร้องให้กับ, Syn. intercede for |
intercede | (อินเทอะซีด') vi. ขอร้อง, ร้องขอ, ไกล่เกลี่ย, พยายามให้มีการประนีประนอมกัน., See also: interceder n., Syn. arbitrate |
intercede | (vi) ร้องขอ, ไกล่เกลี่ย, ขอความกรุณาให้ |
ง้อ | [ngø] (v) EN: reconcile ; make friendly again ; seek reconciliation (with) ; ask forgiveness from ; make up to FR: intercéder ; essayer de se réconcilier |
แทรกแซง | [saēksaēng] (v) EN: intervene (in) ; interfere in ; intrude in ; intercede in ; step into ; meddle in FR: intervenir ; interférer ; se mêler de |
intercede | |
interceded |
intercede | |
interceded | |
intercedes |
intercede | (v) act between parties with a view to reconciling differences, Syn. arbitrate, mediate, intermediate, liaise |
Intercede | v. i. He supposed that a vast period interceded between that origination and the age wherein he lived. Sir M. Hale. [ 1913 Webster ] I to the lords will intercede, not doubting |
Intercede | v. t. To be, to come, or to pass, between; to separate. [ Obs. ] Sir I. Newton. [ 1913 Webster ] |
Intercedence | n. The act of interceding; intercession; intervention. [ R. ] Bp. Reynolds. [ 1913 Webster ] |
Intercedent | a. [ L. intercedens, p. pr. of intercedere. ] Passing between; mediating; pleading. [ R. ] -- |
Interceder | n. One who intercedes; an intercessor; a mediator. Johnson. [ 1913 Webster ] |