| insusceptible | (อินซะเซพ'ทิเบิล) adj. ดื้อ, ไม่รับ, ไม่ถูกกระทบกระเทือนได้., See also: insusceptibility n. insusceptibly adv. |
| insusceptible | (adj) ไม่ยอมอยู่ในอำนาจ, ไม่ยอมอ่อนให้, ดื้อ |
| It would make them insusceptible to interrogation for one. | อย่างไม่ทำให้พวกเขา ถูกกระทบกระเทือน ถ้ามีการสอบสวนคดีความ Grey Matters (2009) |
| Insusceptible | a. [ Pref. in- not + susceptible: cf. F. insusceptible. ] Not susceptible; not capable of being moved, affected, or impressed; that can not feel, receive, or admit; |