injunction | (n) คำสั่งห้าม, See also: คำตักเตือน, คำสั่งห้ามของศาล, Syn. command, order, instruction |
injunction | (อินจังคฺ'เชิน) n. คำสั่ง, คำสังศาล, คำตักเตือน., See also: injunctive adj., Syn. order |
injunction | (n) คำตักเตือน, คำสั่งศาล |
injunction | คำสั่งศาลให้กระทำหรืองดเว้นกระทำการ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
injunction | คำสั่งห้าม (ของศาล) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Injunction | คำสั่งห้ามของศาล หรือคำสั่งให้ดำเนินการใด ๆ จากศาล [ทรัพย์สินทางปัญญา] |
อาณัติ | [ānat] (n) EN: mandate ; regulation ; order; command ; injunction ; ordinance FR: mandat [ m ] ; délégation [ f ] |
คำสั่งห้าม | [khamsang hām] (n, exp) EN: injunction ; restraining order FR: injonction [ f ] |
คำสั่งห้ามชั่วคราว | [khamsang hām chūakhrāo] (n, exp) EN: temporary injunction FR: injonction temporaire [ f ] |
คำสั่งก่อนชี้ขาดตัดสินคดี | [khamsang køn chīkhāt tatsin khadī] (n, exp) EN: temporary injunction |
injunction | |
injunction | |
injunctions | |
injunctions |
injunction | |
injunctions |
injunction | (n) a formal command or admonition |
injunction | (n) (law) a judicial remedy issued in order to prohibit a party from doing or continuing to do a certain activity, Syn. enjoinment, cease and desist order, enjoining |
Injunction | n. [ L. injunctio, fr. injungere, injunctum, to join into, to enjoin. See Enjoin. ] For still they knew, and ought to have still remembered, Necessary as the injunctions of lawful authority. South. [ 1913 Webster ] ☞ It is more generally used as a preventive than as a restorative process, although by no means confined to the former. Wharton. Daniell. Story. [ 1913 Webster ] |
インジャンクション | [injankushon] (n) injunction [Add to Longdo] |
仮の差止;仮の差し止め | [かりのさしとめ, karinosashitome] (n) temporary injunction; preliminary injunction [Add to Longdo] |
裁判所命令 | [さいばんしょめいれい, saibanshomeirei] (n) court injunction; court order [Add to Longdo] |