inchoate | (adj) เพิ่งเริ่มต้น (คำทางการ), Syn. incipient, rudimentary |
inchoate | ๑. ยังไม่เป็นความผิดสำเร็จ (ก. อาญา)๒. ยังไม่บริบูรณ์ (ก. แพ่ง) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Inchoate offenses | ความผิดที่กระทำยังไม่สำเร็จ [TU Subject Heading] |
inchoate |
inchoate |
Inchoate | a. [ L. inchoatus, better incohatus, p. p. of incohare to begin. ] Recently, or just, begun; beginning; partially but not fully in existence or operation; existing in its elements; incomplete. -- Neither a substance perfect, nor a substance inchoate. Raleigh. [1913 Webster] |
Inchoate | v. t. To begin. [ Obs. ] Dr. H. More. [ 1913 Webster ] |