idolater | (n) ผู้เคารพรูปปั้น |
idolater | (n) พวกที่คลั่งศิลปินหรือผู้มีชื่อเสียงจนไม่ลืมหูลืมตา; ติ่ง |
"..and whoremongers, and sorcerers, and idolaters, and all liars... | และแมงดา และหมอผี และพวกจองหองและพวกตอแหลทั้งหมด 21 Grams (2003) |
idolater | |
idolaters |
idolater | (n) a person who worships idols, Syn. idolizer, idol worshiper, idoliser |
Idolater | n. [ F. idolâtre: cf. L. idololatres, Gr. &unr_;. See Idolatry. ] Jonson was an idolater of the ancients. Bp. Hurd. [ 1913 Webster ] |