flout | (vi) เยาะเย้ย, See also: ดูหมิ่น, ดูถูก, เหยียดหยาม, Syn. mock, disdain, scorn, Ant. praise, esteem |
flout | (vt) แสดงการเยาะเย้ย, See also: แสดงการเหยียดหยาม, Syn. mock, scoff, Ant. respect |
flout | (n) คำพูดเยาะเย้ย, See also: คำพูดเหยียดหยาม, การดูหมิ่น, Syn. insult, gibe, Ant. respect, praise |
flout | (vt) ไม่เคารพกฎหมาย, Syn. defy, oppose, disobey, Ant. obey |
flout | (เฟลาทฺ) vt., n. (การ) เยาะเย้ย, ดูหมิ่น, หมิ่นประมาท, เหยียดหยาม, คำพูดที่เยาะเย้ยหรือดูหมิ่น., See also: flouter n. floutingly adv., Syn. mock |
flout | (vt) เหยียดหยาม, เยาะเย้ย, ดูหมิ่น, ดูถูก |
flout | He flouted his mother's advice. |
พยศ | [phayot] (v) EN: refuse to obey ; fling and throw ; flout and fling ; be fractious |
flout | |
flouts | |
flouted | |
flouting |
flout | |
flouts | |
flouted | |
flouting |
Flout | v. t. Phillida flouts me. Walton. [ 1913 Webster ] Three gaudy standards flout the pale blue sky. Byron. [ 1913 Webster ] |
Flout | v. i. To practice mocking; to behave with contempt; to sneer; to fleer; -- often with at. [ 1913 Webster ] Fleer and gibe, and laugh and flout. Swift. [ 1913 Webster ] |
Flout | n. A mock; an insult. [ 1913 Webster ] Who put your beauty to this flout and scorn. Tennyson. [ 1913 Webster ] |
Flouter | n. One who flouts; a mocker. [ 1913 Webster ] |
Floutingly | adv. With flouting; insultingly; |