farrago | (n) สิ่งที่ผสมปนเป, See also: เมดเล่ย์, Syn. hodgepodge, medley |
farrier | (n) ช่างตีเหล็กใส่เกือกม้า |
farraginous | (ฟะแรจ' จะนัส) adj. ผสมผสาน |
farrago | (ฟะเร' โก) n. ส่วนผสมที่ยุ่งเหยิง, จับฉ่าย -pl. farragoes |
farrier | (แฟ' รีเออะ) n. ช่างตีเหล็กใส่เกือกม้า |
farriery | (แฟ' รีเออรี) n. สถานที่หรืองานของช่างตีเหล็กใส่เกือกม้า |
farrier | (n) ช่างทำเกือกม้า |
farrow | (n) เล้าหมู, ลูกหมูคอกหนึ่ง |
farrow |
farr | |
farra | |
farro | |
farry | |
farrah | |
farran | |
farrar | |
farrel | |
farren | |
farrer |
Farrar | |
farrow | |
farrago | |
farrier | |
farrows | |
farragos | |
farriers | |
farrowed | |
Farrakhan | |
farragoes |
farragut | (n) United States admiral who commanded Union ships during the American Civil War (1801-1870), Syn. David Glasgow Farragut |
farrell | (n) United States writer remembered for his novels (1904-1979), Syn. James Thomas Farrell |
farrell | (n) United States operatic soprano noted for the clarity and power of her voice (1920-2002), Syn. Eileen Farrell |
farrier | (n) a person who shoes horses, Syn. horseshoer |
farrow | (n) the production of a litter of pigs, Syn. farrowing |
farrow | (v) give birth, Syn. pig |
Farraginous | a. [ See Farrago. ] Formed of various materials; mixed; A farraginous concurrence of all conditions, tempers, sexes, and ages. Sir T. Browne. [ 1913 Webster ] |
Farrago | ‖n. [ L. farrago, -aginis, mixed fodder for cattle, mash, medley, fr. far a sort of grain. See Farina. ] A mass composed of various materials confusedly mixed; a medley; a mixture. [ 1913 Webster ] A confounded farrago of doubts, fears, hopes, wishes, and all the flimsy furniture of a country miss's brain. Sheridan. [ 1913 Webster ] |
Farrand | n. [ OE. farand beautiful; cf. Gael. farranta neat, stout, stately; or perh. akin to E. fare. ] Manner; custom; fashion; humor. [ Prov. Eng. ] |
Farreation | n. [ L. farreatio. ] Same as Confarreation. [ 1913 Webster ] |
Farrier | v. i. To practice as a farrier; to carry on the trade of a farrier. [ Obs. ] Mortimer. [ 1913 Webster ] |
Farrier | n. [ OE. farrour, ferrer, OF. ferreor, ferrier, LL. Ferrator, ferrarius equorum, from ferrare to shoe a horse, ferrum a horseshoe, fr. L. ferrum iron. Cf. Ferreous. ] |
Farriery | n. |
Farrow | v. t. & i. |
Farrow | a. [ Cf. Scot. ferry cow a cow that is not with calf, D. vaarkoe, vaars, heifer, G. färse, AS. fearr bull, G. farre. Cf. Heifer. ] Not producing young in a given season or year; -- said only of cows. [ 1913 Webster ] ☞ If a cow has had a calf, but fails in a subsequent year, she is said to be farrow, or to go farrow. [ 1913 Webster ] |
Farrow | n. [ AS. fearh a little pig; a akin to OHG. farh, farah, pig, dim. farheli little pig, G. fercel, D. varken pig, Lith. parszas OIr. orc, L. porcus, Gr. |
ファルファッレ | [farufarre] (n) farfalle (ita [Add to Longdo] |
装蹄師;装締師 | [そうていし, souteishi] (n) farrier (person who fits foot irons on horses and cows); hoof (care) specialist [Add to Longdo] |
蹄鉄工 | [ていてつこう, teitetsukou] (n) farrier; horseshoer; blacksmith [Add to Longdo] |