distinguish | (vi) จำแนกความแตกต่าง, See also: แยกแยะ, แบ่งแยก, Syn. differentiate, discriminate |
distinguish | (vt) ทำให้เห็นความแตกต่าง |
distinguished | (adj) มีชื่อเสียง, See also: โดดเด่น, Syn. characterized, labeled, marked, famous |
distinguishable | (adj) ซึ่งมองเห็นความแตกต่างได้, See also: ซึ่งสามารถแยกความแตกต่างได้ |
distinguish from | (phrv) แยกแยะ...จาก |
distinguish between | (phrv) แยกแยะระหว่าง, See also: เห็นความแตกต่างระหว่าง, Syn. differentiate between, discern between, discriminate between, tell between |
distinguish oneself | (phrv) ทำให้มีชื่อเสียง, See also: ทำให้ได้รับการยกย่อง |
distinguish | (ดิสทิง'กวิช) vt. ทำให้แตกต่าง, จำแนก, รู้ถึงข้อแตกต่าง, วินิจฉัย, ทำให้เด่น, กระทำตัวดีเป็นพิเศษ vi. แสดงความแตกต่าง, จำแนก, See also: distinguishable adj. ดูdistinguish distinguisher n. ดูdistinguish distinguishingly n., adv. ดูdistinguish dis |
distinguished | (ดิสทิง'กวิชดฺ) adj. เด่น, พิเศษ, มีชื่อเสียง, ยอดเยี่ยม., Syn. illustrious |
indistinguishable | (อินดิสทิงกวิช'ชะเบิล) adj. จำแนกไม่ได้, แยกแยะไม่ได้., See also: indistinguishability n. indistinguishably adv., Syn. indiscernible |
undistinguished | (อัน'ดิสทิง'กวิ?ดฺ) adj. ไม่ได้แยกแยะ, ไม่ได้ทำให้แตกต่าง, ธรรมดา, ไม่ชัดเจน, Syn. indistinguishable, undetected |
distinguish | (vt) ทำให้เห็นความแตกต่าง, ทำให้เด่น, แบ่งแยก, จำแนก, ทำให้ผิดแผก |
distinguishable | (adj) ซึ่งเห็นความแตกต่างได้, ซึ่งสังเกตได้, ซึ่งแบ่งแยกได้, ซึ่งจำแนกได้ |
distinguished | (adj) เด่น, พิเศษ, มีชื่อเสียง, ยอดเยี่ยม |
indistinguishable | (adj) จำแนกไม่ได้, มองไม่ออก, แยกไม่ออก |
undistinguished | (adj) สามัญ, ธรรมดา, ไม่ได้แยกแยะ, ไม่เด่น |
distinguishing a case | การชี้ข้อแตกต่างในการวินิจฉัยคดี [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Distinguished, Easily | ที่แยกได้ชัดเจน [การแพทย์] |
แยกแยะ | (v) distinguish, See also: differentiate, Syn. จำแนก, แบ่ง, แบ่งแยก, แยกประเภท, Ant. รวม, รวบรวม |
แยกแยะ | (v) distinguish, See also: differentiate, tell the difference, determine, Example: ้ยิ่งโตขึ้น เด็กยิ่งสามารถแยกแยะและเพิ่มความซับซ้อนได้, Thai Definition: แบ่งแยกออกเป็นจำพวก |
ผู้มีเกียรติ | (n) honorable person, See also: distinguished personage, honoured guest, Example: ผู้มีเกียรติที่ได้รับเชิญมาในงานแต่งงานต่างก็อวยพรให้คู่บ่าวสาวมีความสุขในชีวิตสมรส, Count Unit: คน, Thai Definition: ผู้มีชื่อเสียง, ผู้ที่ได้รับความยกย่องนับถือ, ผู้มีหน้ามีตา |
ถือเขาถือเรา | (v) discriminate, See also: distinguish, be a partisan, separate, Syn. ถือพวก, ถือพวกถือเหล่า, ถือพรรคถือพวก, ถือพวกถือพ้อง, แยกพวก, ถือเราถือเขา, แบ่งพรรคแบ่งพวก, Example: มัวถือเขาถือเรากันอยู่อย่างนี้จะสามัคคีกันได้อย่างไร, Thai Definition: ถือว่าเป็นคนละพวก |
ลักษณะนิสัย | (n) characteristic (of one's personality), See also: distinguishing quality, property, trait, Example: คนไทยมีลักษณะนิสัยที่เป็นเอกลักษณ์อยู่อย่างหนึ่ง คือ มีความอะลุ้มอล่วยและยืดหยุ่น, Thai Definition: สิ่งที่แสดงถึงความประพฤติของบุคคลแต่ละบุคคล, Notes: (บาลี/สันสกฤต) |
ข้อเปรียบเทียบ | [khø prīepthīep] (n, exp) EN: comparison ; contrast ; distinguishing feature |
ลักษณะนิสัย | [laksana nisai] (n, exp) EN: characteristic (of one's personality) ; distinguishing quality ; property ; trait FR: qualité [ f ] ; propriété [ f ] |
ผู้มีเกียรติ | [phū mī kīet] (n, exp) EN: honorable person ; distinguished personage ; honoured guest |
ทำให้แตกต่าง | [tham hai taēk tāng] (v) EN: distinguish FR: distinguer ; faire la distinction |
แยกแยะ | [yaēkyae] (v) EN: distinguish FR: distinguer ; élucider |
distinguish | |
distinguished | |
distinguishes | |
distinguishing | |
distinguishable |
distinguish | |
distinguished | |
distinguishes | |
distinguishing | |
distinguishable |
distinguish | (v) mark as different, Syn. tell apart, severalize, differentiate, secern, secernate, tell, severalise, separate |
distinguish | (v) be a distinctive feature, attribute, or trait; sometimes in a very positive sense, Syn. differentiate, mark |
distinguishable | (adj) capable of being perceived as different or distinct, Ant. indistinguishable |
distinguished conduct medal | (n) a British military decoration for distinguished conduct in the field |
distinguished flying cross | (n) a United States Air Force decoration for heroism while participating in an aerial flight |
distinguished service cross | (n) a United States Army decoration for extraordinary heroism against an armed enemy |
distinguished service medal | (n) a United States military decoration for meritorious service in wartime duty of great responsibility |
distinguished service order | (n) a British military decoration for special service in action |
Distinguish | v. t. Not more distinguished by her purple vest, Milton has distinguished the sweetbrier and the eglantine. Nares. [ 1913 Webster ] Moses distinguished the causes of the flood into those that belong to the heavens, and those that belong to the earth. T. Burnet. [ 1913 Webster ] We are enabled to distinguish good from evil, as well as truth from falsehood. Watts. [ 1913 Webster ] Nor more can you distinguish of a man, Who distinguisheth thee? 1 Cor. iv. 7. (Douay version). [ 1913 Webster ] |
Distinguish | v. i. The little embryo . . . first distinguishes into a little knot. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ] |
Distinguishable | a. A simple idea being in itself uncompounded . . . is not distinguishable into different ideas. Locke. [ 1913 Webster ] |
Distinguishableness | n. The quality of being distinguishable. [ 1913 Webster ] |
Distinguishably | adv. So as to be distinguished. [ 1913 Webster ] |
Distinguished | a. The most distinguished politeness. Mad. D' Arblay. [ 1913 Webster ] |
Distinguishedly | adv. In a distinguished manner. [ R. ] Swift. [ 1913 Webster ] |
Distinguisher | n. |
Distinguishing | a. Constituting difference, or distinction from everything else; distinctive; peculiar; characteristic. [ 1913 Webster ] The distinguishing doctrines of our holy religion. Locke. [ 1913 Webster ]
|
Distinguishingly | adv. With distinction; with some mark of preference. Pope. [ 1913 Webster ] |
辨 | [辨] distinguish; recognize #9,747 [Add to Longdo] |
风流 | [风 流 / 風 流] distinguished and accomplished; outstanding; talented in letters and unconventional in life style; romantic; dissolute; loose #14,924 [Add to Longdo] |
群英会 | [群 英 会 / 群 英 會] distinguished gathering; a meeting of heroes #44,282 [Add to Longdo] |
勲;功 | [いさお, isao] (n) distinguished service; meritorious service #3,648 [Add to Longdo] |
分ける(P);別ける | [わける, wakeru] (v1, vt) (1) to divide (into); to split (into); to part; to separate; to divide up; to classify; to sort out; to divide out; (2) to share; to distribute; to deal out; to dish out; (3) to distinguish; to discriminate; to differentiate (between); (4) to break up (a fight); to mediate; (5) to call a draw; to tie; (6) to push one's way through (a crowd); (7) (also written as 頒ける) to sell; (P) #8,352 [Add to Longdo] |
抜群 | [ばつぐん, batsugun] (n) (1) preeminence; distinction; extraordinariness; (adj-no, adj-na) (2) outstanding; excellent; exceptional; surpassing; extraordinary; distinguished; (P) #8,907 [Add to Longdo] |
有数 | [ゆうすう, yuusuu] (adj-na, n, adj-no, n-suf) (See 世界有数・せかいゆうすう) prominent; leading; foremost; distinguished; (P) #12,434 [Add to Longdo] |
大家 | [たいけ, taike] (n) rich family; distinguished family #14,159 [Add to Longdo] |
戦功 | [せんこう, senkou] (n) distinguished war service; merit of war #17,652 [Add to Longdo] |
名家 | [めいか, meika] (n) distinguished family #17,708 [Add to Longdo] |
偉い(P);豪い | [えらい, erai] (adj-i) (1) great; excellent; admirable; remarkable; distinguished; important; celebrated; famous; eminent; (2) (uk) awful; terrible; (P) [Add to Longdo] |
英武 | [えいぶ, eibu] (adj-na, n) distinguished (surpassing) valor (valour) [Add to Longdo] |
噛み分ける;噛分ける | [かみわける, kamiwakeru] (v1, vt) to taste; to distinguish; to understand [Add to Longdo] |
差別化フィーチャ | [さべつかフィーチャ, sabetsuka fi-cha] distinguishing feature [Add to Longdo] |