disintegration | (n) การแยกเป็นส่วนๆ, การสลายตัว, การแตกสลาย, การสึกกร่อน |
disintegration | การสลาย [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
disintegration of rock | การแตกสลายของหิน [ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖] |
Disintegration | สลายตัว, การแตกตัว [การแพทย์] |
Disintegration, radioactive | การสลายกัมมันตรังสี, การแปลงนิวเคลียสที่เกิดขึ้นเองของนิวไคลด์กัมมันตรังสีหนึ่งให้เป็นนิวไคลด์อีกชนิดหนึ่ง หรือชนิดเดิมที่มีสถานะพลังงานต่างกัน กระบวนการนี้ทำให้จำนวนอะตอมกัมมันตรังสีของสารตั้งต้นลดลงตามเวลาที่ผ่านไป โดยมีการปล่อยอนุภาคแอลฟา หรืออนุภาคบีตา และหรือรังสีแกมมาออกมา หรือมีการจับยึดแบบนิวเคลียร์ (nuclear capture) หรือการสลัดอิเล็กตรอนออกจากวงโคจร หรือการแบ่งแยกนิวเคลียส คำนี้มีความหมายเหมือนกับ radioactive disintegration [นิวเคลียร์] |
การสลายตัว | (n) disintegration, See also: collapse, decay, rot, spoil, decompose, Syn. การกระจัดกระจาย, Ant. การรวมกลุ่ม, การรวมตัว, Example: ดินในภาคใต้เป็นดินที่เกิดจากการสลายตัวของซากพืชซากสัตว์ ในแอ่งที่ลุ่มน้ำขังตามชายฝั่งทะเล, Thai Definition: การที่จะไม่เป็นกลุ่มอีกต่อไป |
disintegration | |
disintegration |
disintegration | |
disintegrations |
disintegration | (n) a loss (or serious disruption) of organization in some system |
Disintegration | n. Society had need of further disintegration before it could begin to reconstruct itself locally. Motley. [ 1913 Webster ] |
壊変 | [かいへん, kaihen] (n, vs) disintegration [Add to Longdo] |
壊変毎分 | [かいへんまいふん, kaihenmaifun] (n) disintegration per minute; dpm [Add to Longdo] |
核崩壊 | [かくほうかい, kakuhoukai] (n) disintegration of a cell nucleus [Add to Longdo] |
空中分解 | [くうちゅうぶんかい, kuuchuubunkai] (n, vs) mid-air breakage or disintegration [Add to Longdo] |
自壊 | [じかい, jikai] (n, vs) (1) disintegration; (2) self-destruction [Add to Longdo] |
自壊作用 | [じかいさよう, jikaisayou] (n) (the act of) disintegration [Add to Longdo] |