disbar from | (phrv) เพิกถอนจากการเป็นทนาย, See also: ถอนสิทธิของการเป็นทนาย, Syn. debar from |
disbar | (ดิสบาร์') vt. ขับออกจากวงการทนายความ, เพิกถอนสิทธิในการเป็นทนายความ |
disbarment | การถอนใบอนุญาตทนายความ, การห้ามว่าความ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
disbar | |
disbarred | |
disbarment |
disbar | (v) remove from the bar; expel from the practice of law by official action |
disbarment | (n) the act of expelling a lawyer from the practice of law |
Disbar | v. t. |
Disbark | v. t. [ Pref. dis- + bark a small ship: cf. OF. desbarquer, F. débarquer. Cf. Debark, Disembark. ] To disembark. Pope. [ 1913 Webster ] |
Disbark | v. t. [ Pref. dis- + bark rind. ] To strip of bark; to bark. [ R. ] Boyle. [ 1913 Webster ] |
Disbarment | n. Act of disbarring. [ 1913 Webster ] |